Dit zijn hondensokjes (ikjesrecensies editie 467)

Over ikjes, vogels en gras

Bellen met oma. Vogels tellen. Sokjes kopen. Boodschappen doen. Van je fiets vallen. En een fris geurtje kopen. Je kunt van alles doen in het NRC-ikjesland. Lees hier maar gauw verder en doe ook deze week weer allemaal dagelijks mee via de reacties onderaan dit artikel aan het lekker ophemelen en beschamend afkraken van de ikjes van de dag.

De oma van de 6-jarige Hamza is al bijna een jaar geleden overleden. Maar haar telefoon ligt nog prominent in de woonkamer bij opa. Hamza vertelt dat hij later astronaut wil worden, omdat hij dan oma kan gaan zoeken om haar de telefoon terug te geven. Dan kunnen ze weer samen bellen. Bertie, die van Bertjens, vond het best een intrigerende naam, dat “Hamza”, net alsof het ergens een afkorting van is. Is het niet. Het ikje zelf vond het panel “te droog verteld om enige emotie op te wekken” en daar kon de auteur van deze eerste lezersanekdote van vorige week, Ellen Bouma, het mee doen. Heb je weleens. Gewoon blijven inzenden.

Lees verder “Dit zijn hondensokjes (ikjesrecensies editie 467)”

Broertje met pindakaasvlek (313)

Over ikjes, oesters en sjieke billen

Een vrolijke autistische zoon. Een dochter van tien jaar. Een buurvrouw van 96 jaar in een rolstoel. De moeder van een buurkind. Twee meiden van een jaar of vijftien. Een trouwe postbezorger van 60+ met grijs haar en een fiets.

Wat ze met elkaar te maken hebben? Ze waren allemaal protagonisten in evenzovele NRC-ikjes van vorige week. Ze deden iets. Ze zeiden iets. Ze waren verantwoordelijk voor een clou. En ze hadden allemaal iemand in de buurt die de moeite nam om hun bon mot naar de krant te sturen. Leuk hoor, nu kon iedereen meegenieten en er wat van vinden. Lees het hieronder nog eens op jullie gemakje na, qua hoogtepunten dan.

Lees verder “Broertje met pindakaasvlek (313)”