Tag: mario de kort

Diep in Brabant stond daar ineens die man met zijn hoed, zijn gouden stem en dat rotpianootje

Mario de Kort

Mario de Kort was het liefst een beroemd operazanger geworden. Maar zoals die dingen gaan, hij werd het niet. Waar dat aan ligt? Niet aan zijn bronzen stem, niet aan zijn zwierige hoed, niet aan zijn flamboyante sjaal, en niet aan zijn tomeloze inzet. Gewoon pech. Want hij is wel geweldig. Daar is vriend en vijand het over eens.

Intussen treedt de sympathieke ikjes- en ingezondenbrievenschrijver op voor steeds uitzinniger wordende menigten. Exclusief voor WordPress volgt hieronder een sfeerimpressie van een openluchtoptreden te Oisterwijk, d.d. 29 mei 2011.

Deze slideshow vereist JavaScript.

Fans waren van heinde en verre toegestroomd. En toevallige voorbijgangers bleven sprakeloos staan. Langsrijfietsers gooiden hun rijwielen pardoes op het gras. En vogels hielden eerbiedig op met zingen. De hele schepping was domweg gelukkig, op deze zonovergoten onvergetelijke middag in het Brabantse land. Geluk ligt op de loer. Overal. En Apie was erbij, de videocamera bedienend met trillende hand.

Meer over Warhoofd (exclusief interview! optreden in de keuken!) hier.

Warhoofd: “Leven is het meervoud van lef”

Over een bijzondere zanger en een waarlijk apart mens

Warhoofd staat aan de vooravond van een intensieve laatste week van het jaar. De sympathieke zanger zal binnen het tijdsbestek van zeven dagen op maar liefst drie begrafenissen en een Kerst-mis zingen. Laat in de avond, met een glas Bourgogne onder handbereik en twee fraaie zangeressen op de buis, vertelt hij zijn verhaal.

“Ik heb woensdag een begrafenis. Ik help de mensen graag, met het boekje, de muziekkeuze. Dit is een ongelooflijke onontgonnen markt. Ik ga niet op huisbezoek, dat doet de begrafenisondernemer. Maar ze bellen me voor de muziek en dan kan het diep gaan. Nooit te diep, want ik wil mezelf beschermen.”

We zitten samen in de chatroom van drasties waar het gezelligheid troef is en de koekoeksklok wonderlijk genoeg harmonieert met de 102 cm flatscreen TV. De gordijnen zijn dicht, geen ongewenste meekijkers hier.

Fraaie dames

Warhoofd schiet ineens overeind. “Kijk”, wijst hij, “dat zijn fraaie dames, dat zijn sublieme stemmen! Oh, het is zo mooi. Die expressie, die schoonheid, een prachtige mezze met een klaterende sopraan. Laat-Franse romantiek, Du Parc of zo, Gabriel Faure ….” Lees verder “Warhoofd: “Leven is het meervoud van lef””