De Integriteitscommissie, daar hebben we al tijden niks meer van gehoord. Jullie weten het nog wel, die schuinsmarcherende voorzitter en die etentjes in pannenkoekenhuizen in de Wassenaarsche duinen. Het gedoe met de secretaresse ’s avonds laat in de hotelkamer van de voorzitter. De vertwijfelde voorzittersvrouw in haar nachtjapon dwalend door de gangen en zelfs buiten op het erf. En die saaie onkreukbare secretaris die bij hoogoplopende lezersgeschillen maar stomdronken commissieleden via de SMS (die had je toen nog) de oordelen doortexte. We zullen nooit weten of hij er niet misschien af en toe eentje uit zijn duim zoog.
War wil een mens nog meer? (163)
Vooruitblikken en teruglopen op ikjes en actualiteit
Bas van Vuren, aangenaam 