We vieren moederdag met een brunch in New York. Chique Cubaans restaurant. Met de ober kletsen we over “Dia de las madres“, een dag waarop mannen hun moeders en vrouwen eren met het respect dat hen toekomt. Met waardering kijk ik mijn echtgenote na die is opgestaan om met ons zoontje naar het toilet te gaan. Prachtige vrouw.
“Komt u uit Cuba?” vraag ik aan de ober.
“Nee, Puerto Rico. Ooit geweest?” vraagt hij.
Op mijn ontkennende antwoord zegt hij: “Moet je doen. You will have a lot of fun! But you need to come alone …“.
En met een vette knipoog verwijdert hij zich naar de keuken.
Bas van Vuren, aangenaam 
Ohhhhhhh…wát een boef!! 😉
Boef?
Welnee,
doorsneemanneke.
…die van 13 in een dozijn; moet la mama maar overnieuw gaan bakken 😉
Inderdaad een tamelijk normale opmerking onder mannen … maar in die context vond ik hem toch opvallend.
Moederdag….. Mamma blij…… kinderen blij…. Pappa blij omdat Mamma blij is en de kinderen blij zijn…… Iedereen blij, blij, blij. Zo héérlijk harmonieus.
Vandaag is het maandag. Je zult maar als ge-adopteerd kind op school te horen krijgen dat jouw Mamma een Pappa is.
Was dat nou een ‘gnuifmannetje’?
🙂 Och, ook een doorsneemannetje volgens Selma … zijn wij niet allen gnuifmannetjes (m/v)? De een wat meer dan de ander, maar toch … Prettige dag nog!
Goed advies.
Haha, mannen – altijd bruikbare tips voor elkaar…