Hijgerig wachten op een uitgepierd, humor- en bloedeloos ikje (53)

Minder Indra“Waarom zitten jullie toch elke dag weer als een hijgerige minnaar op een uitgepierd, humor- en bloedeloos ikjesverhaal te wachten, terwijl er hier zoveel briljante auteurs zijn ter satisfactie ende vermaeck? APD-community, ontwaeckt!” Het was Indra die met deze welgekozen woorden liefst vijftien (15) duimpjes up, duimpjesbokaalen nul (0) neer op haar konto schreef. Ruim genoeg voor De Duimpjesbokaal dus. De eerste in het nieuwe jaar. Maar het lieve kind zat zelf volop in de Nieuwjaarsblues. “Ik kijk nu in de spiegel en wil minder Indra!” bekende zij op de vroege morgen van de 2e januari. Nou, voor ons hoeft er niets meer af, hoor.

Het gaat hier inderdaad om de ikjes. Lezersanekdotes op de website van de NRC. Vroeger regelmatig pareltjes. Nu vaak omgekatte mopjes, veelal krenentommend slecht geschreven, normaliter never and nooit niet geplaatst in een landelijk dagblad. Maar nu dus wel, ze komen d’r allemaal in. De reacties staan gelukkig alleen hier, aangeleverd door de Apiedapie Community van ex-NRC-reactanten, ex-Volkskrantbloggers en ex weten wij veels. Door middel van dit intro starten we vandaag de nieuwe ikjesweek en kijken terug naar hoe het vorige week was.

Lees verder “Hijgerig wachten op een uitgepierd, humor- en bloedeloos ikje (53)”

Advertentie

Is dit een grap of om te weinen?

Door omstandigheden ben ik met een huurauto met Duits kenteken onderweg in Nederland. Als ik het parkeerterrein van mijn hotel in Scheveningen wil verlaten, doet de slagboom het niet.

Een medewerker van het hotel – een vriendelijke jongeman van in de twintig met een pet – komt gedienstig naar buiten en laat me door.

“Ein prettiges Tag!” wenst hij me joviaal door het open portierraam toe.

Afgehakte penissen en ander moois

Mensen zijn mooi. Mensen zijn lelijk. Mensen zijn grappig. Mensen zijn bedreigend. Mensen zijn herkenbaar.

Hoofden. Rompen. Penissen. Borsten. Benen. Armen.

Mensen.

Bij toeval liep ik op een grijze zaterdagmiddag het museum “Beelden aan Zee” binnen. Aan de Scheveningse boulevard. Bij Scheveningen hoort gebakken vis. En meeuwen aan de friet. 

Dus dat kon nooit wat worden. Dacht ik. Een half uurtje slenteren. Koffie. Klaar. Ik had niet eens een fotocamera bij me.

Tja. Als een opgetogen kind liep ik vervolgens tig rondjes door het museum. Van zaal tot zaal. Naar boven. Naar beneden. Naar buiten. Naar binnen. En weer naar boven. Buiten. Binnen. Lachte soms bijna hardop. Ik nam foto’s met mijn smartphone. Van alles. Kon niet meer stoppen. En tegen sluitingstijd moest ik met zachte dwang naar buiten worden gevoerd.

Later las ik dat de expositie “Allemensen!” de hoogtepunten van het verzamelechtpaar Scholten bijeen bracht. Het mooiste uit de collectie van Beelden aan Zee.

De werken zijn gemaakt door bekende en minder bekende kunstenaars uit de hele wereld, in tal van stijlen, materialen en maten, met de mens als verbindend onderwerp.

Op de expositie was werk te zien van onder meer Karel Appel, Armando, Stephan Balkenhol, Berlinde de Bruyckere, César, The Chapman Brothers, Sandro Chia, Tony Cragg, Eugène Dodeigne, Yoshimi Hashimoto, Joep van Lieshout, Giacomo Manzú, Joseph Mendes da Costa, Mimmo Paladino, Charlotte van Pallandt, Berend Strik, Henk Visch, Carel Visser, Han Wezelaar en Ossip Zadkine. Toe maar!

Allemensen! Het mooiste uit de collectie Beelden aan Zee (23 september 2011 tot 22 januari 2012). Juist. Voorbij. Had ik dit niet eerder kunnen plaatsen? Ja. Maar heel veel staat er nog, denk ik … ga maar eens kijken.

Oh, die afgehakte penissen? Voorzichtig scrollen ….

%d bloggers liken dit: