Shit van de dag

Shit van de dag
Shit van de dag © 2013 Apiedapie

Kok met zelfkennis?

foto: © 2013 Apiedapie

Was iemand ooit zo dicht bij Jan?

Zurich, 26 augustus 2012 

Deze foto maakte ik gisteren om een uurtje of vijf, zes in de middag: 

en deze een kwartiertje, half uurtje later:

en deze heel snel meteen erna:

Mooi he? Maar daar gaat het nu niet om. Wat deze foto’s bijzonder maakt is het tijdstip en de plaats. Het was in Zurich. Op de boot van het Casino naar het Centraal Station. En het is bijzonder omdat op die plaats en rond dat tijdstip daar ook was … Jan de Wit (JdW), de Founder, CEO en Chairman van de veelbezochte en veelbesproken Nederlandse website voor Nederlanders en buitenlanders in het buitenland en voor Nederlanders en buitenlanders in Nederland die in Nederland en het buitenland geïnteresseerd zijn: drasties.com!

Maar dat Jan zo dichtbij was, daar kwam ik pas een paar uur later achter, toen ik uitgevaren en uitgegeten was, en mijn computer aanzette. Dit stond er:

We zijn maar even in Zurich, Apie. De Gotthard ging excellent. Voor de stoplichten even de benen strekken en hupsakee. Net ergens tegenover het hoofdstation in Zurich wat gegeten. Morgen door naar Koblenz.
JdeW.”
By drasties on 26/08/2012 – 19:43

Nou moe, dacht ik toen, dat is sterk! En dat dacht Jan later ook.

“Sterk!” schreef hij (by drasties) on 26/08/2012 – 20:10

Dus dat was het dan. Ik was inmiddels al weer ver weg. En hij ook. Nooit was ik zo dicht bij hem geweest als nu. En nooit is iemand, bij mijn weten, zo dicht bij hem geweest als ik. Want Jan is met raadselen omgeven. Jan bestaat. Maar hoe of wat of waar? We weten het niet.

Wat we wel weten is dat het een sympathieke websitebeheerder uit Thailand is, een expat. Daarheen verhuisd vanwege ja wisten we het maar. Er wordt gefluisterd dat hij vroeger kennis had aan de groten uit de financiele oplichtingswereld. Zelf snoeft hij in ieder geval dat hij met deze en gene in de auto heeft gezeten. Maar: dat kan als chauffeur, journalist, holmaatje, rechercheur, verkoper, garagemonteur bij proefritje, of zelfs als gekneveld slachtoffer geweest zijn. We weten het niet mensen. Of gewoon als vriend, kennis, goede of bange buur. Wie het weet mag het zeggen.

En dat sympathieke? Dat gerucht is ooit eens de wereld ingeroepen door Apiedapie zelve. Het mag nu misschien wel worden gezegd: ik blufte. Ik dacht dat hij sympathiek zou zijn. Maar ik wist het niet. En ik weet het nog altijd niet. Want ik heb de goede man nog nooit ontmoet. Uit de karige reacties op zijn site komt juist een wat stijve, stugge man naar voren, niet bijster sociaal invoelend, niet bijster communicatief. En een beetje dom. Maar dat kan schijn zijn. Ik ben in het echt ook veel leuker.

Jan heeft een paar leuke bloedjes van kinderen, en ook een mama van zijn kinderen, en hij rijdt ze tijdens zijn vakantie met veel plezier door Europa. En de toren van Pisa leggen ze niet van tevoren uit aan ma. Dat is, vind ik, een sympathiek trekje.

In feite is alles wat we van hem hebben het interview van een paar jaar terug. Hierin klapt hij behoorlijk uit de school over zijn jeugd, en over seks en zo, zie hier (let wel, dit interview vond plaats in een chatroom, en de foto is later opgestuurd, we weten dus niet 100% zeker of dit echt JdW is).

Dan hebben we ook nogeens de met veel raadselen omgeven episode waarin Jan met een zekere Anton van Vuren een nieuwe website – Blogsems – wilde opzetten. Zie mijn spetterende interview hier. De heren leken vrij close met elkaar, bijna een mannenliefde, maar ineens was het uit. Noch Jan noch Anton reageren op emailtjes, waarin ik om toelichting vraag. Maar op drasties.com is er wel ineens een wat vage afdeling die Blogsem (zonder s) heet. Merkwaardig. Wat u zegt!

Schatjes, allebei
Hond van Anton van Vuren

Het zou om geld gaan, zoveel is wel duidelijk, en vermoedelijk verschillen van mening over marketing en creatieve lijn, en intussen is het momentum voorbij. Van Anton van Vuren is daarna weinig tot niets meer gehoord, althans niet onder zijn echte naam, want op het internet weet je maar nooit.

Enfin, en nu had ik eindelijk dus de kans om Jan eens in het echie te zien. En is tie me weer ontglipt! Toeval? Opzet? Wist hij echt niet een dagje eerder dat hij in Zurich zou zijn? Ik had hem netjes mijn vakantieadres gemaild, bovendien ziet hij aan mijn IP-adres precies waar ik in de wereld ben en wanneer. Maar nee. Hij wilde zijn vakantie kennelijk niet bederven! *bezeerdkijkend icoontje*

We zullen het in ieder geval nooit weten, hij is al weer terug naar zijn fraaie villa in Aerdenhout. Een villa, waarvan gefluisterd wordt dat die een heel forse opknapbeurt nodig heeft, of zelfs dat Jan die aan een oude ietwat seniele tante heeft ontfutseld. Laten we het niet hopen, mensen. Wij willen dat Jan een onschuldige, vriendelijke websitebeheerder is. En dat gefluister moet maar eens afgelopen zijn! Waar gaat dit eigenlijk allemaal over? Kappen. En wel meteen. En laat dat vrouwtje nou eens uit die kelder, Jan!

Welkom thuis dus. Maak er een knalseizoen van, jongen. Doe het voor Ad Hok, Witte, Luvienna, Heer Rozenwater, Indra, Pimm’s, Ilona, mopperkont, Afzender, Lidy, Apiedapie, NaamNomName, DSR, wrhfd, Bertje, lalu, JaJu, riverside blues, Klare Taal, Plopje en alle anderen die ik vergeten ben (gelieve naam achter te laten in reactieveld, tekst wordt ge-update!).