Het is lente. Ik wijs mijn zoontje een boom aan, die al volop in de knop zit, en vertel hem dat daar binnenkort bloemetjes aan gaan komen. Hij kijkt onderzoekend naar de beginnende roze bloesem.
“Hoe weet je dat?” vraagt hij.
Ik zeg dat je dat aan de knoppen kunt zien. Hij gaat naar de boom toe, kijkt onderzoekend van onder naar boven, van boven naar onder, aan de achterkant, weer terug naar de voorkant… en draait zich uiteindelijk vragend naar me om.
Hoe ik dat bedoel. Een knopje?
“Waar zit dat dan?”
Eerder op drasties, ook op vkblog, en via dit blog op OBA, met dank aan Assyke voor haar oproep.
Bas van Vuren, aangenaam 
Je kunt je zoontje toch wel even op je nek nemen, de boom in klimmen en zo’n knopje
aanwijzen.
LikeLike
Dit stukje staat me nog heel goed bij.
‘Uiteraard’, kun je zeggen: op Drasties!
Zo teder, dat het me bijgebleven is…
Ondertussen zijn we een jaartje verder.
En? Is je zoontje al…
nog wat wijzer aan ’t worden?
Liefs Ilona
LikeLike
Kitty Schoenmakers 21-03-2011 18:20
Haha!
Jonge kinderen denken super logisch 🙂
LikeLike
rené Louman 21-03-2011 20:33
Hij is leuk!! Moet je opschrijven voor later, dat soort onbevooroordeelde vrije kinderopmerkingen, want je bent het over tien jaar geheid vergeten..
LikeLike
Plak voor morgen stiekem een knopje op die boom, liefst eentje die terugkijkt. De leeftijd en de geest van dat jochie op dat moment zijn tijdelijk, als het voorjaar.
LikeLike
meneer_opinie 21-03-2011 22:36
Als bioloog in hart en nieren en hersenen, vind ik zoiets behalve komisch toch ook een beetje tragisch. Dat kinderen bij het woord knop in eerste instantie aan schakelaars denken. Hoe tragish of komisch, dat hangt natuurlijk een beetje van de leeftijd van zoonlief af.
Ik heb ook al (hopelijk broodje aap verhalen) gehoord dat kinderen melk en biefstuk niet meer met koeien associeren, en denken dat vis als een soort vierkante plakjes in zee ligt en spinazie als vierkante plakjes, aan een plant hangt. Diepvriezen en naar de winkel ermee.
Och, och, och, waar moet dat toch heen met de wereld… 🙂
LikeLike
oh, heerlijk, die kinder(on)logica
LikeLike
Kinderen. Je moet ze voortdurend van alles uitleggen. Vermoeiend! 😉
LikeLike
Dat is ook raar knopjes aan de boom, knopjes zitten aan speelgoed, computers en X-boxen. Die komt er wel
LikeLike
Hm, ja, stukken wijzer. En eigenlijk weet ik nog altijd niet of hij me niet in de maling nam, toen. 🙂
LikeLike
vertel volgende keer de leeftijd van het desbetreffende kind erbij:)
LikeLike
Haha, je hebt gelijk. Hij was toen 10.
LikeLike
Geweldig hè, die kinderlogica! Mijn zoon en stiefzoon kunnen er ook wat van. De blogonderwerpen liggen voor het oprapen thuis. Ik hoef alleen maar goed te luisteren 🙂
LikeLike