Auteur: Bas van Vuren

Schrijver. Rijmer. Kijker. Kent beroemde mensen. Maakt liedjes. Holland Douze Points.

Uit betrouwbare wappiebron (281)

Over ikjes, bijzondere namen en bier met een kleurtje

Ook vorige week kwam de staatsgreep niet. Hoewel velen hun best deden. Standbeeldomtrekkers. Boeren. “Covid/5G/gele-hestjesgekkies” (bron: DSR). De heren van DENK. Wilders, Baudet, Duk & Roos. En noem maar op. Ook bij de bewonersvereniging van Joke bleef het rustig. Maar schijn bedriegt.

“Ik zat te wachten op de covid-19 staatsgreep” onthulde ze exclusief voor deze site, “en die ging niet door, dat wil zeggen; er schijnt een geheime datum te zijn die ze aan niemand vertellen (heb ik uit betrouwbare wappiebron) om te voorkomen dat die greep dan verboden wordt. Maar de bewonersvereniging zit er ook aan te komen, denk ik. Het is een hete zomer!”

Lees verder Uit betrouwbare wappiebron (281)

De lachloopplank uitleggen (280)

Ik groet de koeien

We werden best wel een beetje verwend vorige week. Met een enkel ikje dat te pruimen was en met mooie foto’s van hobbelzwanen en drankeenden. Waar ik het over heb? De Bas van Vuren Community die de ikjes uit de NRC besprak en dit zijn de hoogtepunten van vorige week dus, als aftrap voor de nieuwe week.

Een “concentratiekamp”, zo noemde de negenjarige dochter van Doortje Graafmans, behept met ADHD en een goed gevoel voor humor, een mogelijke vakantiebestemming. Maar volgens De Schrijvende Rechter (DSR), Meesterikjesbeoordelaar, duidde het ikje op een “stuitend gebrek aan opvoeding”. Hij zou zich als ouder doodschamen in plaats van de vuile was buiten te hangen. Ad Hok toonde aan dat het ikje niet helemaal origineel was, en deelde daartoe een memegenerator.

Lees verder De lachloopplank uitleggen (280)

Onder bruggen en langs sloten (279)

Over ikjes, extreme debatten en exotische dieren

Een wat wrang verhaaltje was het wel, dat ikje van Joep de Graaff, gepensioneerd leraar. Hij ontmoet een oud-leerlinge en zegt vriendelijk “Ik kom jullie overal tegen, jullie zijn allemaal goed terechtgekomen.” Zegt zij: „Ik denk dat u niet komt waar die anderen zijn.” Dikke huivericoon! Begraafplaats? Gevangenis? Afwerkplek ergens langs de snelweg? Tweede Kamer? Pawi dacht aan “onder bruggen en langs sloten (…) Leger des Heils, Voedselbank.” We zullen het nooit weten.

Aan onze meesterbeoordelaar, De Schrijvende Rechter (DSR), was de pointe niet besteed, “aardig” vond hij hem, “blijft omnieus in de lucht hangen”, maar “rolde nou niet echt van de tong c.q. pen”. Hij bedoelde vermoedelijk “omineus”, hetgeen dreigend, onheilspellend, een voorteken inhoudend, betekent. Dat krijg je ervan als je moeilijkere woorden wilt gebruiken dan je machtig bent. Dan schalt het hoongelach. Maar het viel mee, want het was niet zo druk op de site vorige week. Had hij geluk bij!

Lees verder Onder bruggen en langs sloten (279)

Heveltje van toen naar nu (278)

Over ikjes, Corona in de stad en het terras van een oude poffertjeskraam

De was vouwen vindt Pawi “een ultieme zen-handeling. Niet nadenken, gewoon doen en voor je het weet is het klaar. Kun je je weer een weekje op de volgende was verheugen.” Dat jullie het weten en misschien is het wel waar ook. Je komt tot diepere inzichten in zo’n coronatijd. Zelf kijk ik anders aan tegen de vaatwasser in- en uitruimen, douchen, stofzuigen, en onderbroeken opvouwen.

Waarom we dit wekelijkse stukje eigenlijk een “intro” noemen, wilde Ad Hok weten. Omdat het de introductie op de nieuwe week is, overtuigde niet iedereen. “Samenvatting” klinkt niet. “Hoogtepunten” klinkt wel maar lokt ander volk.

Het is weer maandag. Zucht

Voor een vorstelijke beloning deden de reageerders hun best om een alternatief te verzinnen. “WVTTK, wat verder ter tafel komt” probeerde Lummel. Met “ONIM: Opening, Notulen, Ingekomen stukken. Mededelingen” zat hij in hetzelfde spoor. Zijn suggesties “Keek op de Week”, “BMDBNO Breek Me De Bek Niet Open” en “Was getekend: Bas van Vuren” vielen om diverse redenen af. “Wat een week was dat” kwam dichter in de buurt, maar bekte dan weer niet lekker genoeg. Ilona deed een paar mooie pogingen: “Nou nou, het was me wat”, en “Nou moe”. Ad Hok stuurde allerlei mooi gevonden varianten op “krenten uit de pap” in. En “Bastract”. Bertie zuchtte “Het is weer maandag. Zucht. “hiwm-z” en won daarmee de hilariteitsprijs. De originaliteitsprijs ging naar Pawi met haar “heveltje”. Uitleg: geen nieuwe week zonder een samenvatting van de recente geschiedenis. Het is een “heveltje van toen naar nu”. Mooi! Maar we zoeken nog even door.

Lees verder Heveltje van toen naar nu (278)

Flinke slok uit grote fles (277)

Over ikjes, wolven en tire kickers

Je zal maar in Zuid-Beveland bij een kleine plantenhandelaar tijmplantjes willen kopen. De handelaar laat een klein rotplantje zien. De klant – tevens vrouw van Maarten Kok – vraagt of hij ze niet een beetje groter heeft. Zegt die handelaar: “Mensen laten ze vaak zelf groeien”. Veeg ons op. En mevrouw Kok mag best een beetje assertiever worden. Zelfs het ikje liet ze door haar man schrijven en naar de NRC sturen. Laat staan dat ze die handelaar een schop onder z’n kont gaf.

Hier in Nederland schrijven we tijm zoals het hoort

Of het geen thijm zou moeten zijn in plaats van tijm, zo vroeg ons talenwonder De Schrijvende Rechter (DSR) zich af. Nee DSR! Misschien in Vlaanderen, maar hier in Nederland schrijven we tijm zoals het hoort en zoals elk kind en zelfs elke analfabeet weet zonder h. Tijm dus. Tijm.

Lees verder Flinke slok uit grote fles (277)

Halsbandjes met glinstersteentjes (276)

Over ikjes en ijsjes kopen

Wat schiet je er mee op, zo’n beugel, als je de komende tijd toch een mondkapje moet dragen? Dat was de verzuchting van een 14-jarig meisje, opgetekend door Mark Lenssen, gepubliceerd in de NRC en dus voor het nageslacht bewaard tot in den eeuwigheid. Dus meisje Lenssen, als je dit in de toekomst leest: graag gedaan, en het viel dus toch achteraf nog best wel mee toch, die Coronapandemie in 2020? Pfoe hé. Heb je al je tanden nog?

Wat ik geleerd heb vorige week? Dat ik in dit intro niet mijn mening moet geven over iets cultureels, iets van muziek, schilderkunst, cabaret, dingen die uitstijgen boven de smaak van bloemkool of spruitjes. Want dan beledig ik mensen die een andere mening over die dingen hebben. Apart, maar dat leerde ik vorige week. Sommige dingen moet je niet willen begrijpen, maar gewoon accepteren. Ik kan kennelijk met mijn mening anderen “aanvallen”. Mag. Kan. Dan niet. Ik vind alles en iedereen goed. Zelfs die heren van dat studentencabaret.

Lees verder Halsbandjes met glinstersteentjes (276)

Ruziënde en zoekende vogeltjes (275)

Over ikjes, nieuwe singles en de natuur

Het leven gaat langzaamaan weer zijn normale gangetje. Voor Lummel was het vorige week zijn laatste week opsluiting. Vanaf vandaag mag hij weer wandelen zonder briefje. Hij mag nu ook andere dingen dan voedsel gaan kopen. Of dat gaat lukken zonder boodschappenbriefje, horen we nog wel. Vorige week was hij zoals gezegd nog volledig in zijn riante huis in Frankrijk gelockdownd. Druk aan het experimenteren met videosystemen en het schrijven van protocollen.

“Ik Vertrek”-achtige taferelen, maar dan in eigen land

Het is raar verdeeld in de wereld. Want in Drenthe zat Pawi nog altijd naar Frankrijk te hunkeren, waar ze net voor de Coronacrisis een huis heeft gekocht maar er dus niet in mag. Ze merkte in Drenthe een “absurde verhoging” op van de vraagprijzen voor huur of koop van een woning. “Nog schandaliger dan in de Randstad”. Ze is voorlopig nog blij met het gedwongen leven in haar caravannetje. Het zijn “Ik Vertrek”-achtige taferelen, maar dan in eigen land. Vaak mooi weer, mooie natuur, en “veel ruziënde en zoekende vogeltjes dus mooie geluiden.” Maar Klare Taal zou nog weleens gelijk kunnen krijgen met haar onheilspellende waarschuwing “Corona rules voorlopig op vele fronten”. Dikke huiver icoon.

Lees verder Ruziënde en zoekende vogeltjes (275)

Ik heb geen kloten (274)

Over ikjes en wat mensen zoal zeggen

Grote opwinding. Een oma die Michal heet schrijft een ikje over haar kleinzoon die Dilla heet. De pointe is dat het mannetje de telefoon waarmee hij videobelt “oma” noemt. Maar daar gaat het nu niet om. “Dilla?” vroeg De Schrijvende Rechter (DSR) smalend, “Voor een jongetje? Of überhaupt iemand? Je krijgt de wonderlijkste gedachten over hoe men erop is gekomen – verwonderd-hoofdschuddende glimlachicoon”.

Nou kreeg ik helegaar geen gedachten, maar ik zocht het wel even uit, want daar ben ik voor. Dilla is inderdaad eigenlijk een meisjesnaam, volgens het gezaghebbende babybytes.nl althans, en het betekent “kleine gevleugelde”, nou dat moet je niet willen voor een kerel. En Michal betekent “die als God is” en wordt het vaakst gegeven aan Noorse jongens. Als een “God in Noorwegen” luidt het spreekwoord immers. Niet als “een oma”. We kwamen er met z’n allen even niet meer uit vorige week en het leven is toch al zo ingewikkeld met die Corona in het land.

Lees verder Ik heb geen kloten (274)

Ikjes in Coronatijd (273)

Over ikjes, waagstukken en hangrekjes van Ikea

Een dochter van 9 die “achterovergevouwen over haar bureaustoel hangt”. Daarover schreef Jeroen Kerkhof in de NRC van vorige week. En wij – met Pawi voorop – maar prakkiseren hoe dat eruit ziet. We kwamen er niet uit.

Paula Terpstra meldde dat haar dochter de volgende zin in de verleden tijd moest zetten: “Jan slaapt in zijn houten bed”. “Vol overgave” antwoordde ze: “Jan slaapt in zijn bedstee”. We vermoedden dat bij Paula, maar bij wie niet, de verveling had toegeslagen, althans volgens Ilona heeft de mop een baard van een metertje of anderhalf. Vergelijkbaar met “Jan at kwamkwamsloeg” vond Lummel.

Het zoontje van Mirjam Hendriks moest met Pim Pam Pet een huishoudelijk apparaat met de letter M noemen en zei “zeer overtuigend”: “Mamma!”.

Ikjes in Coronatijd dus. We nemen het niemand kwalijk. Zoveel gebeurt er niet. Ik lag me vanochtend toen ik wakker werd (ik schrijf dit op zondag) in alle ernst af te vragen of het nou zondag of maandag was. We maken het met z’n allen mee tijdens deze Coronacrisis. Het is niet anders. En we leren afstand houden, dat komt ook later vast van pas. Onze man in Frankrijk, Lummel, meldde dat een derde van de Franse mannen niet elke dag een schone onderbroek aantrekt en hij houdt dus 3 meter afstand.

Lees verder Ikjes in Coronatijd (273)

We willen weer kikkerdril (272)

Over ikjes, het nieuwe coronastrijdlied van Gerry en een lepeltje

Laten we het maar gezellig houden vandaag. Er was ene Delphine Lecompte die in de NRC (voorheen kwaliteitskrant hoor je er dan minachtend bij te schrijven, maar dat doe ik niet) tekeer mocht gaan tegen “verwerpelijke dichters die nu zorgzaamheid uitdragen”. Ik had gehoopt op een lezenswaardig betoog tegen het fenomeen van de dichters die vandaag de dag over het Coronavirus rijmen als was het een geliefde. En daar zou ik het dan al dan niet mee eens kunnen zijn. Maar Delphine broddelde maar wat aan en koketteerde vooral met zichzelf en haar, vindt zijzelf, ruige levensstijl met veel seks en drank. Stoer hoor! Was dat in de jaren zestig …

Ze heeft zogenaamd niets op met dichters die succes hebben, maar verwijst wel subtiel naar haar eigen Cees Buddinghprijs voor haar debuut in 2009. Heeft ze destijds niet geweigerd, ze stond maar wat graag op dat podium, en ze heeft het er zelfs nu, meer dan tien jaar later, nog over. In die tien jaar heeft ze dan ook bitter weinig succes gehad. Haar doorbraak was het zeker niet, en ik vrees dat die nog even op zich laat wachten.

Lees verder We willen weer kikkerdril (272)