Over ikjes en paarden
Een vage foto van een man in de straat. Een promotieonderzoek over de talloze interacties tussen mens en natuur omtrent klimaatverandering op het platteland. Boekenslacht. Spijt van een belofte. Met een kind het stemhokje in. Paardenmongolen en yakmongolen. Het was weer buitengewoon spannend in ikjesland vorige week. Alhier leg ik uit waarom. En vooral waarom niet.
Lees verder “Buurtposse met buksen en bezems (423)”Over ikjes en gender reveal snoepjes
Zinloos. Blij verheugd. Vreemd. Stomme kuthoer. Een punt en gehaktballen. Het was weer raak vorige week in NRC-ikjesland. Lees maar gauw verder.
De vriendin van Alice Schwarz is advocaat. Ze verdedigt een jongen bij wie drugs zijn gevonden. Hij vraagt haar wat hij moet zeggen als de politie wil weten van wie die zijn. Ontkennen is zinloos. “Zeg maar gewoon: die zijn van mij” raadt de advocaat hem dus aan. Als de rechercheur inderdaad wil weten van wie de drugs zijn, antwoordt de jongen: “Die zijn van m’n advocaat.”
Lees verder “IJdele fotootjes van privé woonstee (422)”Over ikjes, een kletspot en een viskraam
Wat doet je iPhone als je vriendin je verlaat? Wat kun je als boomer leren in de bibliotheek? Wat is het geheime project van T-Mobile om ons allemaal te gaan knechten? Wat is fucking grappig en wat is teringleuk? Waarom moet je als 45-jarige met je voorhoofd niet naar de botoxkliniek? En wat voor moeder heb je als die ’s ochtends een kletspot met kaartjes op de ontbijttafel zet in plaats van een dampend bord Brinta? Dat waren de vragen die vorige week in de ikjes van de NRC werden aangekaart en zo’n beetje ook best wel een beetje beantwoord werden. Nieuwsgierig? Lees maar gauw verder. Daar zul je geen spijt van krijgen.
De VPRO onder de ikjesbespreekblogs
Deze site mag zich sinds enkele maanden verheugen in een stevige toeloop van nieuwe lezers. Ja, niet van oude lezers, want die waren er al. Voor die nieuwelingen een enkel woord van toelichting op waar je bent beland. Dit is de VPRO onder de ikjesbespreekblogs, zo wordt deze site althans vaak genoemd. Daar ben ik zelf best wel verlegen om. Of het echt zo is, dat bepalen jullie zelf. Het is wel een feit: de humor heeft hier heel wat laagjes en bodems en is niet voor iedereen. Net zoals die van Wim T. Schippers, Arjan Ederveen en noem ze allemaal maar op. Nee, noem maar niet Arjen Lubach op. Dat is sinds hij het elke dag moet doen op z’n best schoolkranthumor, ook als zodanig gebracht. De krenentommende interviewtjes met gasten die wel goed in hun vak zijn, ronden de krampachtige halve uurtjes wel mooi in stijl af. Ik heb zelf ooit voor de schoolkrant meneer de Groot geinterviewd, van de DikvoorMekaar show, in de studio in Hilversum, helemaal verpletterd van bewondering, maar ja, ik was een jaar of veertien, Arjen. Jij zou goede vragen kunnen stellen, een gesprek aangaan, in plaats van schaapachtig ouwe-jongens-krentenbrood-wat-zijn-we-samen-beroemd zitten te spelen.
Lees verder “Hakken en kloppen (421)”Over ikjes en wilde benen op mannenschouders
Wat moet je doen als je een boek cadeau krijgt dat je niet leuk vindt? Moet je het zomaar accepteren als hier in ons land een kassajuffrouw Engels met je praat? Geef je haar dat boek? Van wie kreeg jij je eerste kus? Van die kassajuffrouw? Mag je je op je zwijgrecht beroepen als een huisarts stomdronken aan je vraagt of je medicatie gebruikt? Wat voor managementfunctie heeft iemand die een ELS is? Wie is de bekendste rossige man van Nederland? Dit zijn de spannende vragen uit de ikjes van de NRC van vorige week. Lees hier de antwoorden en nog veel meer.
Lees verder “Ik ken jou ergens van (420)”Over ikjes en de boerenkiel
Waar had Joost van den Vondel zijn kousenwinkeltje? Wie tekende altijd een hartje bovenaan zijn proefwerkblaadje? Mag je bij de eindontspanning denken? Wat moet je doen als iemand de helft van zijn prittstift heeft opgegeten? Is schurft besmettelijk? Hoe snel geneest een gebroken kaak?
Dit zijn vragen die je zou kunnen beantwoorden als je de ikjes uit de NRC van vorige week had gelezen. Gelukkig krijg je nog een kans. Ze staan hier. Die ikjes. Lees maar gauw verder.
Lees verder “Vrijpartij in seniorenwoning (419)”Over ikjes en een enthousiaste skilerares
Wat je van een gepensioneerd huisarts kunt leren? Hoe je herkent of er ergens oude mensen wonen? Waarom je beter niet met je betaalpas kunt inchecken bij de NS? Wie er niet welkom zijn in een après-ski bar? Wat het laatste cijfer achter de komma van pi is? Of je de kostuums van je overleden man moet bewaren? Voor antwoorden op deze levensvragen kun je terecht bij chatGPT of bij de ikjes uit de NRC van vorige week. De antwoorden van chatGPT kun je na een paar keer wel dromen en dus ook zelf verzinnen. De antwoorden uit de krant zijn onvoorspelbaarder en dus interessanter. Oh, je hebt die krant niet meer? Ligt al bij het oud papier? Geen paniek. Alle ikjes van de vorige week staan hieronder in dit artikel, kant en klaar samengevat met leerzaam en onderhoudend commentaar. Lees maar gauw verder. En let op: onderaan het blog komen de ikjes van deze week op de site, elke dag een verse. Wat een geweldige site is dit toch. Vind ik althans, gek mannetje dat ik me d’r eentje van jullie ben.
Lees verder “En het werd zomer (418)”Over ikjes en zwerfvuil
Floris was met een klap op de fiets klaar met het brood redden. Je zult het maar als hobby hebben: de zes ikjestitels van vorige week in een openingszin combineren en vervolgens – als je de aandacht van je duizendkoppig lezerspubliek hebt getrokken – de bijbehorende ikjes gaan bespreken op een lollige en fantasierijke wijze, zonder met andersmans veren te pronken, maar dus helegaar uit de eigen schrijverslendenen ontspruitend. Dus! Ik heb die hobby. Leuk toch en geniet ervan, zou ik zeggen. Geniet van het leven en de korrels zout.
Lees verder “Bij chatGPT kun je veilig achterop (417)”Over ikjes, tikkies en de bek van een kraanvogel
Docent Nederlands worden? Dat doen alleen mensen die niks kunnen. Lekker met je dochter op de bank? Moet jij niet naar bed? Een leeg sigarettenpakje oprapen? Begrijpen we niet, moeten we niet willen. Stilletjes de benzine van een meneer voor je betalen? Stuurt die man het verhaal naar de krant, nog met je voornaam d’rbij ook. Moeder overleden? Of je nog wel haar verzekering voor het volgende jaar wilt aftikken. Je patient voor een operatie proberen te kalmeren met een vriendelijk woord? Een sarcastisch sneertje terug krijgen, en ook dat in de krant terugzien.
Dus ja, ik bedoel maar, in die ikjes uit de NRC zat de negativiteit vorige week al ingebakken, daar hadden we geen smalende schrijvende reageerder voor nodig. We missen hem niet, zeg ik uit naam van de voltallige lezerskring. En laat die Franse kok met zijn pollepels en flaporen ook maar in zijn sop gaar koken. Zo. Ik dacht, ik begin even fors, dan kan het alleen maar beter worden en dat wordt het, lees maar gauw verder.
Lees verder “Wil je een stukje worst? (416)”Over ikjes, zoenen en tongen
Een lekker klein moppie had een opa die Chinees zat te eten, terwijl diens barende dochter gewaterboard werd in een ziekenhuis en de co-assistent de lunch zat op te eten van een kleine, hardwerkende zelfstandige, alleen maar omdat deze naar een kutgetal vroeg aan een piepklein opvangvrouwtje. Als je de onderwerpen van de NRC-ikjes van vorige week een beetje creatief combineert, al dan niet met behulp van kunstmatige intelligentie, dan krijg je een best wel intrigerende beginalinea voor je weekoverzicht. Dat er in werkelijkheid weliswaar aparte, maar toch geen echt bizarre dingen gebeurden, dat zie je als dit blogje lekker op je gemakje aan je voorbij laat scrollen. Geniet ervan. Zolang het nog kan.
Lees verder “Taart, koekjes en chocolade (415)”Over ikjes en volkstuintjes
Een rammel in je portier. Een meneer in de lift. Een oude man die zijn hand opsteekt. Een overgeefemmertje met koffiekopjes. Een pyjama met eenhoornmotief. En sloppenwijken langs het spoor. Je zult er maar last van hebben. De lezers van de NRC hebben het vorige week van zich af kunnen schrijven in de ikjesrubriek. Lees hier gauw wat er zoal gebeurde en wat niet.
Waar heeft dat toch voor nodig?
Het was Livia Verstegen die over die rammel schreef. Het bleken pepermuntjes. De monteur deed ze terug in het doosje, tikte een paar honderd euro af, met BTW, en zwaaide de klant vriendelijk uit. Het was verstandig om de auto naar een vakkundige reparateur te brengen, want voorkomen is beter dan genezen en voordat je het weet lig je ondersteboven in een sloot. Suske, ja die van Suskeblogt, had ook een verdacht geluid in zijn auto gehoord. Het bleek een halfvolle fles koelvloeistof te zijn. En Bertie? Bertie vond er niks van, mag ook weleens een keertje. We liken en geven onderling commentaar als bloggers op WordPress als we daar zin in hebben. Niet alleen maar, zoals Heer Rozenwater kwaadsappig beweert, omdat we dan een like terug zouden krijgen. Man man. Wat ben je dan een naar persoon, als je dat opschrijft. Waar heeft dat toch voor nodig, dat soort commentaren?
Lees verder “Gebruikte koffiekopjes in het sop (414)”
Bas van Vuren, aangenaam 