Tag: ikje voorbeeld

Wil je een stukje worst? (416)

Over ikjes, tikkies en de bek van een kraanvogel

Docent Nederlands worden? Dat doen alleen mensen die niks kunnen. Lekker met je dochter op de bank? Moet jij niet naar bed? Een leeg sigarettenpakje oprapen? Begrijpen we niet, moeten we niet willen. Stilletjes de benzine van een meneer voor je betalen? Stuurt die man het verhaal naar de krant, nog met je voornaam d’rbij ook. Moeder overleden? Of je nog wel haar verzekering voor het volgende jaar wilt aftikken. Je patient voor een operatie proberen te kalmeren met een vriendelijk woord? Een sarcastisch sneertje terug krijgen, en ook dat in de krant terugzien.

Dus ja, ik bedoel maar, in die ikjes uit de NRC zat de negativiteit vorige week al ingebakken, daar hadden we geen smalende schrijvende reageerder voor nodig. We missen hem niet, zeg ik uit naam van de voltallige lezerskring. En laat die Franse kok met zijn pollepels en flaporen ook maar in zijn sop gaar koken. Zo. Ik dacht, ik begin even fors, dan kan het alleen maar beter worden en dat wordt het, lees maar gauw verder.

Lees verder “Wil je een stukje worst? (416)”
Advertentie

Alle kleuren en geuren van het bos, de vogels en de paddestoelen (405)

Over ikjes, mijn tandarts van vroeger en kattenbrokjes eten

Tandartsen met hun patiënten. Vriendinnen met hun mannen. Jongens met hun honden. Ouwetjes op dansles met hun partners. Uitgelaten collega’s met een slok op. Economen op een congres met hun mobieltjes. Je treft ze allemaal aan in ikjesland. Je kent het wel, dat land met anekdotes van de lezers van de NRC. Keileuke verhalen soms. Het ikjespanel becommentarieert en beoordeelt de pennenvruchten en geeft deskundig en opbouwend advies aan de ikjesschrijvers en aan de mensen die het ook eens willen proberen, zo’n ikje insturen. Want zo moeilijk is het niet. Voor je het weet wordt er een geplaatst. En het gaat maar door. Al jaren. Zo fijn!

Lees verder “Alle kleuren en geuren van het bos, de vogels en de paddestoelen (405)”

Een klein knaagdiertje in de oven (398)

Over ikjes en alle boeken van John Irving

Een snee. As. Hoop. Gas. Een parkje. En een deurbel. Daar ging het over vorige week in ikjesland. Lezers van de NRC vulden de ikjesrubriek weer met waargebeurde of zelfverzonnen verhalen. Het ikjespanel beoordeelde ze streng en vakkundig. Dit waren de bevindingen.

De lengte, de dikte, de vorm en de precieze plaats van de snee

Die snee? Daar zaten wij niet mee. Die zat tussen de neus en de lippen van Frans Weijzen. De man lag in het ziekenhuis en er was een chirurg precies op die plaats een kwaadaardige plek aan het verwijderen. En daar had hij of zij een snee voor nodig. Frans lag onder plaatselijke verdoving mee te luisteren naar het overleg van de operatiemannen en -vrouwen over de lengte, de dikte, de vorm en de precieze plaats van de snee. Toen het te lang ging duren riep Frans jolig vanonder het operatielakentje: “Nu u het niet eens kunt worden, lijkt het me goed u erop te wijzen, dat hier een advocaat ligt, die u bij een verkeerde snee per ommegaande aansprakelijk zal stellen.” De chirurg was niet op zijn of haar mondje gevallen en antwoordde onmiddellijk: „U vergeet dat ik hier een heel scherp mes in mijn handen heb.” Lachen in die operatiekamers in Nederland!

Lees verder “Een klein knaagdiertje in de oven (398)”
%d bloggers liken dit: