Een lekkere klodder slappe mosterd (399)

Over ikjes en de lekkerste kaas van Nederland

Een schip. Gezelligheid. Verwarring. Een dekbedovertrek. Andijvie. Een geslacht varken. Daar leek het over te gaan in de ikjes van vorige week. Maar dat was dus niet zo. Of niet helemaal. Waar het dan wel over ging? Lees het hieronder en verbaas je. Doe lekker mee via het reactieveld. Draag jouw ikje aan, jouw reactie, jouw oordeel. Voor je het weet sta je in de krant of leuker nog: in het intro van volgende week.

„Alles word duidelijk uitgelegt.”

Dat schip? Dat was een hulpmiddeltje voor de d’s en de t’s. Volgens Dorothée Albers heet dat ezelsbruggetje tegenwoordig ’t Exkofschip. Wij zeiden vroeger ginnegappend ook wel fokschaap. Maar de lol is er dus wel van af. Wat is een exschip? Een wrak op de zeebodem? Laat staan een exfokschaap. Schaap na een genderoperatie? Veel vragen. Weinig antwoorden. Feit is dat Dorothée daar niet mee zat en vrolijk het vak “Taal: basisvaardigheden” aan eerstejaarsstudenten van de Hogeschool doceerde. Halverwege checkt ze of de klas haar nog kan volgen. Eén student complimenteert haar: „Alles word duidelijk uitgelegt.”

Lees verder “Een lekkere klodder slappe mosterd (399)”
Advertentie

Je mist een hoop (384)

Over ikjes, paaldansen en een dooie koe

Mijn vriend, ik heb hem nog niet zolang. In de jaren zestig kocht mijn moeder een horloge van 1.000 gulden voor mijn vader. Ik fotografeer de mist, bukkend. Met ontstekingen in mijn heup en keel scharrel ik over een zebra. Examenleerlingen gebeld om te vertellen dat ze geslaagd waren. Ik speelde met mijn bandje op een feest. Zes veelbelovende beginnetjes van evenzovele ikjes van vorige week. Lees hier hoe ze verder gingen. Of ze het waard waren. Wat het ikjespanel ervan vond. Wat je gaat lezen, zal je verbazen. Echt.

Lees verder “Je mist een hoop (384)”

De wappigste wappies (364)

Over ikjes en wappies

Het zal maar toetsweek zijn en je moet gaan testen. Wat doe je dan? Of je leest je klas de laatste pagina van De Avonden van Reve voor en je ontdekt dat iemand er met pen iets onder heeft geschreven. Lees je dat ook voor? Of je hebt vrienden met een hond die eigenlijk Kazan heet, maar die ze Hans noemen. Hoe ga je daarmee om? Je kunt ook een kennis tegen het lijf lopen die het “vreselijk naar voor je” vindt als je vrolijk vertelt dat je een boostervaccinatie hebt gehaald. Hoe reageer je? Wat zeg je? Blijft dat een kennis?

Dat soort vragen dus. Daar schrijven de lezers van het NRC over in de rubriek “ikjes”. En hier geven we er een overzicht van. We geven goede raad. Vooral ook over hoe ze het hebben opgeschreven. Ga maar even zitten. Hier komen ze. En jawel, net even iets eerder dan jullie van mij gewend zijn.

Lees verder “De wappigste wappies (364)”

Oeverloos geouwehoer (303)

Over ikjes en een heel spannend woordspelletje

De man van kakmadam Lucienne van Mierlo is achtendertig jaar huisarts geweest en nu in goede doen. Hij gaat in een trainingspak met de bekende strepen en een baard van een paar dagen naar de markt. Want Lucienne vindt dat hij met die baard op Sean Connery lijkt en hij doet zijn vrouw graag een plezier. Zijn favoriete kraam is die van de aardappelboer. Daar komt een dame naast hem staan. Die vraagt of hij vroeger ook marktkoopman is geweest. De man ontkent en vertelt dat hij huisarts is geweest. “Even valt er een stilte”. Waarom dan, en waarom even, en waarom valt zoiets? Maar goed, dan presenteert de onbekende vrouw de pointe van het ikje (want dat is het): “Dat is ook een mooi beroep”.

Geborneerde NRC-lezer ontmoet normaal mens

Geborneerde NRC-lezer ontmoet een normaal mens. De ikjes in deze categorie zijn op vele vingers van vele handen te tellen. Maar het mag van De Schrijvende Rechter (DSR) ook de categorie van “Oeverloos Geouwehoer” heten. En ook van Pawi mocht het ikje direct de prullenbak in. Het was erg jammer dat de ikjesweek daarmee vorige week moest beginnen. En veel beter werd het niet.

Lees verder “Oeverloos geouwehoer (303)”
%d bloggers liken dit: