Tag: ikjes NRC

Oh, dan is mijn opa jarig. Nee hoor, hij is allang dood. Oh, dan is mijn hondje uit logeren. Nee hoor, ze is alweer terug. Oh, dan is mijn man net fietsen. Nee hoor, die doet het alle dagen. Oh, dan zijn de pruimen net rijp. Nee hoor, een dag later zijn ze dat nog.

Het zijn zomaar wat smoezen die je kunt horen aan de balie van de kliniek waar mensen een afspraak moeten maken voor een operatie. En maar willen uitstellen die behandeling. Als je aan het mes moet mensen, of liever nog eronder, doe het dan maar gelijk, dan ben je ervan af. Want wat horen we eigenlijk? “Oh, dan heb ik geen zin.” Het enige juiste antwoord is: ”Dan maak je maar zin.”

Pawi (van wie de bovenstaande opsomming afkomstig is) en ik moesten daaraan denken toen we vorige week het ikje lazen van Amato Fazzi, je kent haar wel, of niet, die bij de balie van haar kliniek hoorde “Oh, dat is de trouwdag van mijn dochter.” Kom mensen, moet je nou zelfs de trouwdag van je dochter misbruiken voor je angsthazerij? Maar goed, toen de receptioniste “invoelend” een andere datum voorstelde kwam het “laconieke” antwoord „nee hoor, niet nodig, ze is toch alweer gescheiden” en bleek het allemaal een misverstand.

… in de kelder. Daar waar de zon niet komt.

Maar goed, het had zo kunnen zijn. Wat we aan het doen zijn? Ik een nieuw intro aan het schrijven met de opvallendste reacties van vorige week op de ikjes uit de NRC. En jullie zijn het aan het lezen. Geen speld tussen te krijgen, ontken het maar niet. En dat je gelijk hebt, zo’n hittegolf kun je maar op een manier dragelijk maken: mooie, leuke, verrassende, gezellige en aangename blogs lezen, thuis op de pc, tablet of een ander device, in de tuin in de schaduw van de perenboom, of als je die niet hebt in de kelder. Daar waar de zon niet komt. Maar de warmte, het licht en de frisheid van dit blog komt overal.

Lees verder “Dan maak je maar zin (286)”