Valentijnsversje met een twist
In ons restaurantje was het weer Valentijn
Samen leken we best gelukkig te zijn
Ik at mijn foie gras met heel veel zin
Bij hem ging de patat er vlotjes in
Ik bestelde een karafje rode Bordeaux
En ook zijn cola – met een rietje – stond er zo
Toen zei hij “mama houdt toch ook van lekker eten
Is ze ons voor altijd vergeten?”
“Jongen”, lachte ik luid, “doe niet zo mal”
Maar ik hoorde “The winner takes it all“
Header image: Café le Paris, 129 Boulevard Carnot 78110 Le Vésinet France.
In ons restaurant in het Franse stadje
at mijn tafelgenoot worst met een patatje.
Om ons heen was het Sint Valentijnsfeest.
Nooit was het lokaal zo romantisch geweest.
Ik at mijn foie gras met heel veel zin.
De Sint-Jacobsschelpen gleden er zachtjes in.
Ik bestelde een karafje rode Bordeaux
maar ook zijn cola met een rietje stond er zo.
“Je t’aime”, stond er op de servetjes.
Nee, niet snuiten, dat is niet netjes!
Toen de koffie met het koekje werd geserveerd
vroeg hij zacht “Pa, wat doen wij nou verkeerd?
Mama houdt toch ook van lekker eten?
Waarom is ze ons alletwee vergeten?”
“Jongen”, zei ik met doffe stem
“Je moeder is veel gelukkiger met hem.”
Gedicht op aanvraag van Plopje, zie drasties. De prozaversie staat hier. Engels? Hebben we ook: Valentine Dinner.
Bas van Vuren, aangenaam 