© 2021 Ilona, Winschoten
Toepasselijk plaatje bij het ikje over Winschoten/Winterswijk van vorige week werd door Ilona geschoten en jullie worden uitgenodigd om er een mooi onderschrift bij te verzinnen. Jaja, weer een heel nieuw format: onderschriften bedenken bij plaatjes, hoe kom ik er op he?
“Ik hoop dat het een heerlijke lenteweek wordt vol verrassingen”, verzuchtte onze reageerster Klare taal een week geleden en verhip, het werd een heerlijke lenteweek vol verrassingen. Boeken, politici, televisieprogramma’s, grafschriften en de toestand in de wereld werden besproken, Vele andere onderwerpen kwamen ook aan de orde, niet te vergeten de kunst van onze kunstpaus Heer Rozenwater. En als klap op de vuurpijl was er de primeur van het “Anders in Wonderland” Facebookboek in wording; een wordingsproces dat we van nabij mogen meemaken via intieme inkijkjes in het atelier van Anders Paulson. Lees verder “Een heerlijke lenteweek vol verrassingen (115)”
Het is eigenlijk veel te warm om een weekoverzicht te tikken, maar ik heb het al 78 keer gedaan, trouw gepubliceerd elke maandagmiddag om 13h00 uur, dus hier gaan we dan. Dat zand klop ik zo wel uit mijn toetsenbordje. Het ging er vorige week wild aan toe hier. Het ging over wilde wieven, wilde beesten, het was bij de wilde spinnen af, en we kunnen vast nog wel wat uitdrukkingen met wild verzinnen, maar dan wordt het zo gekunsteld. Lees verder “In Wildebeestenland leer je relativeren (79)”
“Autistisch, verstandelijk beperkt, weinig communicatieve vaardigheden (…) Bankiers zijn ermee geboren en komen er nooit meer af. Zij zijn de top en hebben al jaren naast een vorstelijk salaris een persoonsgebonden bonus. Dit jaar gaat het anders. Nieuwe wetgeving (…) nieuwe beperkingen voor klanten die een hypotheek willen. De bankiers zijn alleen geïnteresseerd in zichzelf, niet in hun klanten. (…) Gevolg: een ton loonsverhoging aan zichzelf uitgekeerd. Het razende ongeloof van klanten, politiek en eigen personeel wordt niet opgemerkt. Totdat het maatschappelijk kabaal zo groot wordt dat schoorvoetend door sommigen het bedrag wordt teruggestort. Ze blijven koppig volhouden dat ze er wel récht op hebben. Hopelijk zijn ze morgen met zo’n laag salaris nog welkom voor de dagelijkse overheerlijke zalmmousse in hun favoriete exclusieve viertonnen-restaurant. Aan hen zal het nooit liggen.” Lees verder “Weg met die zalm, maak er gehakt van (66)”
“Wat een keigezellig blog is het hier toch”, zegt Maduro. Het vervangt “die oubollige wereldomroep, intercontinentaal, internationaal, zelfs provinciaal”, zwijmelt Klare taal. Je zou er als blogbaas van naast je schoenen gaan lopen. Maar volgens DSR is het niet meer dan een “haathok met een gezellig behangetje.” Dat weten we dan ook weer.
“De wezenloze titel kondigt al aan dat we weer in het NRC-Ik-universum zijn aanbeland, waar de ouwetjes dementeren en hun familie doorgepureerde pointes aanleveren.”
DSR? Natuurlijk, het gaat hier om de Eindoordelen van De Schrijvende Rechter (DSR) over de “ikjes”, die anekdotes die dagelijks worden aangeleverd door lezers van de NRC, Ze verschijnen in het reactieveld hieronder, elke dag vanaf een uur of twee. DSR schiet ze vervolgens genadeloos af, met zoiets als “De wezenloze titel kondigt al aan dat we weer in het NRC-Ik-universum zijn aanbeland, waar de ouwetjes dementeren en hun familie doorgepureerde pointes aanleveren.”
Vorige week ging het ook over een Ode aan de Mannen, gemaakt door een Facebookvriendin van Heer Rozenwater. Zij wenst hier liever anoniem te blijven. Nou, dat kunnen we ons voorstellen. Het lieve mensje werd met de grond gelijk gemaakt. Vooral voornoemde DSR excelleerde met een deconstructie van het “gedrocht“. Zin voor zin. Zie de link voor de volledige ontrafeling.
Een greep: de ode is volgens onze schrijvende internetslager afkomstig van “een moeilijk vrouwmens wier gloriejaren achter haar liggen (…) die wil dat we likken als Lassie met een meer dan milde glimlach, over reprociteit wordt niet gesproken (…) die lekker wil slonzen in haar juichpak (….) en haar wellnessschrijfsterinnen en klankschaalcomponisten wil delen met haar man.” De prachtige zin “Die door hun humor alleen al een vrouw kunnen erotiseren” wordt afgedaan met een honend “Altijd een merkwaardige combinatie. Heb het idee dat ‘Ken je een mop – twee tieten in een envelop’ niet gaat werken”
Hij kreeg met dit werkstuk de handen op elkaar en werd tevens de duimpjeskampioen van de week. De reactie kreeg maar liefst 11 duimpjes, waarvan 9 up en 2 down, zoals hier ergens in de linkerbalk te zien is. Gefeliciteerd, rechter, we weten hoe belangrijk dit voor je is.
Luvienna zag er de humor niet van in en knorde “Wat een analyse, een vrouwenschuwende, sikkeneurige izegrim waardig”. Kees raadde Heer Rozenwater aan om “als de donder” op zoek te gaan naar een vrouw die op oude rockers valt en “verder geen eisen stelt zoals die vrouw van die lofzang op een halve zool die ze voor haar uitgezakte prins op het witte paard aanziet.”
Uiteraard sloeg DSR onmiddellijk toe met “voor Heer Rozenwater is een boterham met tevredenheid dus een afgelikte boterham.”
Heer Rozenwater was de tassen voor Oerol al aan het pakken, maar merkte nog op dat de vrouwen (huilers genaamd) opgewonden worden van “brute klootzakken zoals DSR” en dan komen uithuilen “bij een gevoelvolle troubadour zoals ik. Dan krijg je ook je kansen.” Uiteraard sloeg DSR onmiddellijk toe met “voor Heer Rozenwater is een boterham met tevredenheid dus een afgelikte boterham.”
Op veroveringsgebied – ook huilers zijn te veroveren – had ons Roosje nog een klassieke tip paraat, “die wellicht in de vergetelheid is geraakt: neem de huiler mee naar een romantische film en leg een zak popcorn op haar schoot. Heel langzaam eten en succes is verzekerd.” Dit effect heeft volgens Luvienna te maken met het vrijkomen van oxytocine – ofwel het knuffelhormoon.
DSR was in vorm. Zijn “Hopelijk heeft ie ‘t nest de bus uitgezet, op een landweggetje, in de blakende zon, met een blaffende hond op de achtergrond, een stofwolk bij het wegrijden, terwijl ze teenslippers droeg.” kan zo verfilmd worden.
Bertje ging er vrijwel onopgemerkt vandoor met de 100e-reactiebokaal: “ Die ode lijkt wel een beetje op Bertjes lijf geschreven te zijn, met het verschil dat hij wel *accent aigu icoontje* van scoren houdt: Apie, laat die Jerobeam biologische wijn maar aanrukken!” Apie zelve punterde geheel per ongeluk en buiten mededinging de 200e reactie in het doel.
De woord-van-de-weekbokaal, zo daar al een bokaal voor was, kom zeg, we blijven niet bezig, weet u wat die bokalen kosten, gaat naar Ut (Uma Thurman, ahum) voor zijn prachtige modermismen: “Het lijkt wel of een reageerster hier weer aan het threadsnuiven is om vervolgens bij de buurman te transreaguren.” De variant van Heer Rozenwater (“buurgluren”) mocht er ook zijn.
Riverside blues is al weken zoek, da’s jammer, maar Klare taal werpt zich meer en meer op als een waardige vervangster. Pareltjes van haar waren: “Luvienna, na mijn heupoperatie was ik tot menig standje in staat. Tussen haakjes ik heb nooit een heupoperatie gehad.” en “Ik ga dus keileuk hier de hele foebol invullen. Nou ja geen scores dus, dat legt niet in mijn plenning. Voor de rest dus is alles okee. Alles klop ook nog.”
U kunt uw oplossingen tot einde van deze week inzenden.
Enfin, je zou bijna vergeten dat dit het intro is van weer een nieuwe week vol heerlijkheden van onze reageerders. Scrol dus nu snel naar beneden, zeg rustig wat het ikje van de dag of een opmerking van een medereageerder bij uzelve losmaakt. De puike eindoordelen van vroeger blijven te raadplegen voor ieder die dat maar wil. En Oranjegevoelens kunt u hier kwijt. Veel plezier!
“Als je DSR bij zijn ballen hebt moet je keihard toeknijpen … Dat het ook de clou is zal me aan mijn reet roesten … Apie is een womanizer, die vrijt alle vrouwen op.” Zo op het oog weer een bloemlezing uit het oeuvre van internetacteur De Schrijvende Rechter (DSR).
Niets is minder waar. Het zijn de woorden van Heer Rozenwater, die vorige week is teruggekeerd op het nieuwe nest. De vlag ging uit voor het verloren schaap. Dat de beminnelijke kunst- en kitschkenner en online-characterduider (“Pas nou maar op, voor je het weet slaat zo’n nickname op je ziel en kom je nooit meer van dat vreugdeloze af”) wat grover in de mond is dan voor zijn retraite, daar doen we niet moeilijk over. Dat komt wel weer goed. De keiblijheid overheerst.
De voormalige krullenjongen uit Brussel, DSR, strijkt zijn eigen overhemden en de ikjesplooitjes glad, als het moet met een hoop geweld van de stoomknop.
Maar het gaat hier ook deze week om de beroemde Eindoordelen van DSR over de “ikjes”, anekdotes die dagelijks worden aangeleverd door lezers van de NRC. In het reactieveld hieronder verschijnen ze meestal rond een uur of twee in de middag, net zoals de Eindoordelen. De voormalige krullenjongen uit Brussel, DSR, strijkt zijn eigen overhemden en de ikjesplooitjes glad, als het moet met een hoop geweld van de stoomknop. Klik maar op REACTIES hierboven (onder de grote foto) en hopla, daar zijn ze al, inclusief de commentaren en andere ontboezemingen van andere lezertjes en lezeresjes, in pakjes van een stuk of 25 tegelijk, te beginnen met de meest recente.
Want dat was het andere nieuws van vorige week. De rubriek dreigde aan “zijn eigen succes ten onder te gaan” (citaat: Kees de Jongen). De honderden reacties deden her en der in het land smartphones crashen (zoals o.a. door Ut werd bericht). Dus werd apiedapie.com in een nieuw, modern jasje gestoken, ook ready voor de tablette (lummel) en de mobiel.
Intussen snaterde de nog altijd groeiende eindoordelencommunity lustig door. Het ging om de betekenis van “met meel in de mond praten” (nooit geweten, Indra bedankt), de omgang met nachtbrakende en in de sloot fietsende pubers (Klare taal hing regelmatig over de bovenrailing), manieren om een oude mop te benoemen (de prijs ging naar Luvienna met haar verhaal over een papiertje in de vingers van een mummie in een sarcofaag), de hitsige connotatie die tatoeages kunnen hebben (dank aan DSR en “kromdenkende knokkelsleper” Maduro voor een vermakelijke schermutseling, afgesloten met een sneer van eerstgenoemde naar een nietsvermoedende omstander: “Jij zit op het terras je kalknagels te weken?”). 
En natuurlijk ging het ook weer eens over DSR’s geruchtmakende proefschrift “The Influence of Nicknames on Online Interactions – a Neo–Incremental Analysis’ (Brussel, 2010)”.
De feedback op het blog en de blogbeheerder zelve was weer gevarieerd. Van een minachtend “ … in het verkrijgen van nieuwe bezoekertjes vertoont Apie het onderdanige en gedienstige, het flemen, pluimstrijken, stroopsmeren van het kaasboertje bij mij op de hoek ..” (Heer Rozenwater) tot het prachtige “O wat leuk dat APDP alle ballen weer platknijpt, met kracht vooral, vol op het orgel …” (Klare taal).
Prijs voor de 100e reactie ging naar Klare taal, die voor de 200e naar Heer Rozenwater, en voor de 300e naar Apiedapie. Prijs voor de leukste kop op de HKUKS competitie ging naar Indra. De geurende Fleuropboeketten zijn onderweg, ik heb ook mezelf een bosje gestuurd.
Enfin, dat was vorige week. Het wordt nu hoog tijd voor weer een nieuw weekje genieten van DSR, Heer Rozenwater, Klare taal, Luvienna, lummel, Maduro, Bertje, Ut, Indra, Mopperkont, Kees de Jongen, Ilona en nog zo wat anderen. Scrol gauw naar beneden, interact met deze kanjers van het net, zeg ook rustig wat het ikje van de dag bij uzelve losmaakt. De puike Eindoordelen van vroeger blijven te raadplegen voor ieder die dat maar wil. Veel plezier!
Bas van Vuren, aangenaam 