Haal Je Bikini Uit Het Vet

Tekst, official lyrics, muziek, videoclip, Spotify, Apple Music, YouTube

De nieuwe zomerhit van Gerry Holland is uit! “Haal je bikini uit het vet”, zingt hij in een vrolijk liedje over het strand. Gerry Holland – of Gerry Berghoef voor zijn vrienden – is vooral bekend van “Laat De Hele Boel Maar Waaien” en andere hits zoals “Meisjes Van Het Leven”.

Net als alle andere artiesten is deze Amsterdamse volkszanger dolblij dat we weer los kunnen en daarvoor is hij met een vriendin naar het strand van Zandvoort gegaan. “Je kleedt je uit, dat kan nu weer. Het wordt romantisch op het strand, ik zie ons liggen hand in hand en onze namen schrijf ik in het warme zand …” Je ziet het voor je, toch?

Gerry: “We hebben even allemaal genoeg van gemiezer en gezeur. We willen weer happy zijn. We willen met vrienden naar het strand. Naar buiten. We zoeken de zon op. Daar gaat dit liedje om en ik heb het met volle overtuiging gezongen. Ik hoop het deze zomer vooral ook live te mogen gaan brengen. De festivals en de partijtjes barsten nu weer los. Ik ben er klaar voor!”

De compositie van “Haal Je Bikini Uit Het Vet” komt weer uit uit de illustere Kees Tel hitstudio uit Helmond en van tekstschrijver Bas van Vuren. Kees is vooral bekend door zijn produkties voor Gerard Joling en voor de Luizenmoeder. Kees speelt ook op deze hit de sterren van de hemel, allemaal met eigen instrumenten, en dit keer met een heel bijzonder Spaans tintje. Ole! En tekstschrijver Bas maakt hiermee zijn trio voor Gerry Holland vol na het songfestivalliedje “Holland Douze Points” en het coronaliedje
“We Zijn Er Nu Wel Klaar Mee”.

Lees verder “Haal Je Bikini Uit Het Vet”
Advertentie

Voetstappen in het zand

Op een nacht droomde ik dat ik op het strand liep met God

Herinneringen uit mijn leven flitsten door me heen

In elk van die beelden zag ik voetstappen in het zand

Soms liepen er twee sporen

maar soms was er maar één! 

  

Het irriteerde me behoorlijk

dat juist tijdens de moeilijkste perioden in mijn leven

daar waar ik echt diep had geleden

 onder angst, zorg en verdriet

ik maar één spoor voetstappen zag. 

 

Dus ik zei tegen God

“U beloofde me toch, oh Heer,

dat als ik U maar zou volgen

U altijd met mij zou zijn?”

 

“Maar ik zie nu dat tijdens de echt kritieke fasen in mijn leven

er maar één spoor voetstappen loopt in het zand.

Waarom, zo vraag ik, was U er juist niet

toen ik U het meeste nodig had?”

 

God antwoordde op mijn vragen:

“Lieve jongen, de keren dat je maar één spoor ziet

was toen ik je heb gedragen”. 

Vrij naar Mary Stevenson 

Nederlandse bewerking: © 2011 APDP



En een wel heel vrije invulling van Barbara Jansma’s oproep om een nieuwe Ondraaglijke Vertelling over Beppe Maaike te schrijven. Zie die oproep hier, en alle bijdragen hier.

En zie dus ook de bijbehorende prent hiernaast. Hmmm, okay, dus dat is God? En dat is Apie? Huh??? Ja, mensen, geloof nou eens.

Wat ik leer van meeuwen

Ik leer veel van meeuwen. Ze zijn er gewoon. Elke morgen weer zitten ze op de klif. Te kijken of er iets te eten is. Te kijken of er geen onraad dreigt. Te kijken of er wat te paren valt.

 Ze vliegen op. Laten zich door een luchtstroming ergens heen voeren. Alleen maar bijsturen, gebruik makend van de juiste wind. Waar dat heen is? Ze zien wel. En dan gaan ze weer op een andere rots zitten. Een schutting. Een paal. Het strand. Ze gaan gewoon ergens anders zitten. En kijken dan weer: eten, gevaar, liefde. meeuwzit

Ik zal het nooit echt zeker weten, maar ik denk niet dat ze zich zorgen maken. Dat ze een rothumeur hebben. Klagen over iets dat gisteren is gebeurd. Of bang zijn voor iets dat misschien vandaag gaat gebeuren. Zich afvragen waarom alles gebeurt wat er gebeurt. Ze zijn er gewoon.

Ze zijn gewoon.

Gisteren zag ik een grote zilvermeeuw met een krab. Da’s een hele maaltijd. Meer dan alledaagse kost. Meestal zijn het kleine hapjes hier en kleine snippertjes daar. Wat ie deed? Toestoten, pakken, niet laten vallen. En laag over de golven naar een veilige plek. Oppassen dat niemand hem zag. Half uurtje bezig geweest met openkraken en oppeuzelen. Kraaien op veilige afstand om de resten op te ruimen. Daarna? Snavel afspoelen in zee. En weer opvliegen. Dat was alles.

En vanochtend begon er weer een nieuwe dag. Van zitten. Kijken. Vliegen. Scoren. En doorgaan. Er gewoon zijn. Leven. Totdat het voorbij is er gewoon het beste van maken. Ik kan een voorbeeld nemen aan meeuwen.

 meeuwlucht

%d bloggers liken dit: