Een advertentie voor een lift. Fladderende, prachtige, kleine duifjes van links en van rechts. Een app over een boor. Een aantekenboekje uit de begindagen. Een foutmelding op een website. De NRC-lezers zagen weer een hoop opmerkelijke dingen vorige week. Gelukkig schreven ze erover. Lees maar gauw verder.
Het was Pinksteren vorige week dus er stonden maar 5 ikjes in de krant. Maar wat voor ikjes! Drie van onbekende lezers, zoals wel vaker, maar er waren er twee bij van bekenden, vrienden, fans, medewerkers en eigenaren van deze site.
David en Goliath verdwenen uit het restaurant van een Amsterdams museum. Sekszegels bij de kassa. Inslapende patiënten bij de anesthesist. Black Friday op Goede Vrijdag. Snotneuzen in quarantaine met een chirurg en een docent. Een kapotte rits van een rugzak en Sinterklaas. Wat je allemaal niet mee kunt maken als je in ikjesland bent, dat spannende landje van de NRC, gevuld door hun lezers en wat ze allemaal meemaken. Hieronder vinden jullie het overzicht van vorige week inclusief de mooiste commentaren van het ikjespanel. Bofkonten dat jullie me d’r eentje van me zijn.
We maakten vorige week weer eens een clickbait mee. Of in goed Nederlands: een klikaas. “Die tieten herken ik” was immers de tietel van het vorige intro. Daar waren een hele hoop reagluurders nieuwsgierig naar, met name in de avonduren. Maar de gouwe ouwe “Tieten om van te smullen” is niet van de koppositie te verdrijven en ook “Tieten op Twitter” scoort nog altijd fors, qua clickfrequentie dan. Erg langdurig worden de betreffende blogs niet bestudeerd. Het is niet anders. De tietels waren in alle gevallen functioneel. Sterker nog, in mijn bijna 10-jarige bloggeschiedenis heb ik slechts drie stuks gebruikt. “Zes stuks, mag ik hopen”, ginnegapte Ad Hok.
“Nu maar hopen dat school niet wordt geannuleerd”
De woordgrapjes waren ook vorige week weer niet aan te slepen in het ikjesgebeuren op de NRC. Marcel Verspeek bijvoorbeeld, die had een dochter die thuis kwam van school. „En”, vraagt hij, „veel geleerd?”„Mwoah”, antwoordt ze rillerig. „Vooral geventileerd.” Dat “rillerig” is natuurlijk overbodig, maar goed, zoals De Schrijvende Rechter (DSR) schreef: “Over een paar jaar snapt hopelijk niemand ‘m nog”.Ad was het grapjes maken niet verleerd en schreef “nu maar hopen dat school niet wordt geannuleerd”. Krek, zo is het. Daarmee was het ikje afdoende gefileerd en konden we doorrrrr.
Vooruitblikken en teruglopen op ikjes en actualiteit
Het meest vertederende ikje van de afgelopen veertien dagen werd geplaatst door Ilse Geverink. Het ging over een echtpaar van een jaar of 70, 75, dat op een dalende roltrap naar boven rent. Schaterend als schoolkinderen. Ze deden dat volgens de schrijfster hand in hand en dat geeft aan dat er een stevige verzinfactor in het verhaal zit. Daar is zo’n roltrap namelijk echt te smal voor. Je valt je te pletter als je dat probeert. Zeker als bejaarde. Maar het beeld was mooi. Een echt “Carmiggeltje” zoals we dan zeggen. En oh ja, bovenaan het reuzenrad gaven ze elkaar nog een zoen ook! Zo moeten ze zijn, die ikjes. Vind ik wel tenminste.
De reacties op dit meesterikje waren ronduit lovend. Van een zuinig “niet geheel onleuk” van Luvienna tot een welgemeend “hier word je vrolijk van” van Pawi.
Leuk dat er nog een site in Nederland is die de ikjes van vakkundig en vrolijk commentaar voorziet. Nu al meer dan 170 edities lang. Bestendig. Consequent. Zonder nukken en grillen. Daar hebben ze recht op. Voor wie recentelijk in de war gebracht is door pogingen tot #fakenews en geschiedvervalsing, is er maar een goede tip: duik in het archief, geniet en bewonder. Met mate, ik hoef er echt geen lintje voor te krijgen. Maar de inzet door de jaren heen die mag gezien worden.
Ook vorige week was het weer kommer en kwel in de wereld. Allemaal veroorzaakt door één (schrijve 1) man, maar natuurlijk ook door de boze mannen die hem omringen en de miljoenen Amerikanen die op hem gestemd hebben.
Wat je wel altijd ziet, is dat dan de kunst, de cultuur, de artiesten, het goede deel van de samenleving in een extra versnelling schakelen. Ze zijn ineens allemaal voor goedertierenheid, ze knuffelen de hele wereld, zijn tegen klimaatverandering en voor immigranten, en dan denk je: goh, waar waren ze dan vroeger, toen toch ook niet alles zo geweldig liep?
Maar goed, ze marcheerden voor het goede doel, beschilderden spandoeken, namen stoere selfies en dat voelde vast goed. En de video van Arjen Lubach ging – terecht – de wereld over. [tekst loopt door onder video]
Wat me meer en meer gaat tegenstaan is dat elke nuance ontbreekt. Aan beide kanten. Je bent of voor of je bent tegen. Of in het ene kamp, of in het andere. Trump stelde een griezelig verbod in op het inreizen door moslims. Vliegtuigmaatschappijen zijn wettelijk verplicht passagiers tegen te houden waarvan ze weten dat ze Amerika niet in komen. Dus ook de KLM hield er noodgedwongen een paar tegen op Schiphol, en gaf ze met alle mogelijke excuses een gratis retourvlucht naar het land van herkomst. Lees verder “Twee verschillende sokken (147)”
Het is best wel een tijd geleden dat ik een weekintro schreef. Maar hier komt een verse. We pakken de ikjes, nieuwe verhalen, en reacties van rond de Kerst, Oud&Nieuw en de eerste dagen van januari gewoon in ene keer mee. Dat er dus niks verloren is gegaan.
Als de wifi maar goed is. Photo: Theodore Scott, Roatan, Honduras, Half Moon Bay (CC BY 2.0)
Onze freelancer Mopper- mazzel en/of bofkont is inmiddels aangekomen in zijn winterverblijf op het schone Hondurese eiland Roatan en hij zal daar deo volente tot 6 februari verblijven. Gelukkig hebben ze daar inmiddels ook internet. Hij meldde vanaf deze buitenissige locatie wetenswaardigheden zoals het gebruik om met verjaardagen een “piñata” aan gort te slaan.
“Het slaan op de pinata maakt pure agressie in de kinderen vrij tot groot vermaak van de omringende volwassenen en daarna vreten de kinderen zich te barste aan alle lollies en andere suikerwaren”.
Hij schreef ook over de vuilophaling: “De vuilnismannen op Roatan hadden zich de hele Kerstweek al niet laten zien en het vuil had zich opgehoopt rond de vuilnisbak, maar ineens verscheen daar gisteren toch een vrachtwagen met open hoge laadbak en vier mannen, die kennelijk voor dat ondankbare en smerige werk hadden gekozen. Twee mannen op de straat die de tot aan de rand gevulde plastic containers met grote krachtinspanning omhoog tillen, terwijl de andere mannen op het vuil in de laadbak de container aanpakken, uitstorten en beginnen te sorteren op bierblikjes en andere recycable goederen (…) Ze zouden eens moeten zien hoe de containers in Breda worden geledigd met een state-of-the-art vuilniswagen met alle denkbare technologie en hydroliek, wat zouden ze jaloers zijn.”Lees verder “Baren met Van der Gijp op het nachtkastje (144)”
Bas van Vuren, aangenaam 