Over ikjes, een man in een scootmobiel en Mario de Kort
Een half ikje over solidariteit en vuurwerk. Chocoladeletters. Links en rechts. Met het hele gezin naar de rechter. LED-kaarsjes met uitblaasfunctie. En de zak van Sinterjetje. Daar ging het vorige week om in ikjesland. Het land dat bij elkaar geschreven wordt door lezers van de NRC.
Een rondje voor de hele zaak van de vitale 84-jarige kasteleine. Een verkouden rechter die een test gaat doen. Wijn zonder alcohol. Een zoon van vijf die zijn onderbroek niet aan wil doen. Met de auto en flesjes chemische ellende naar het milieustation. En een mailtje van Kröller-Müller. Dat kon je vorige week allemaal tegenkomen in ikjesland. Als je daar geweest was. Maar was je er niet, kon je er een keertje niet bij zijn? Dan niet getreurd. In dit artikel vertel ik je er alles over. En over nog veel meer. Want man man man, wat gebeurt er toch veel in de wereld. Blij dat we dat elke week op maandagmorgen even samengevat tot ons kunnen nemen.
Eerst nog even een laatste rondje voor de hele zaak!
bejaarde vrouw op operatietafel
Anne van Altena is gynaecoloog en is bezig om een operatie op een 84-jarige kasteleine te voltooien. “We gaan sluiten” zegt ze plastisch tegen de anesthesist. Ze horen een enthousiast stemmetje vanonder het laken zeggen: „Ho, ho, dokter, eerst nog even een laatste rondje voor de hele zaak!” De humor is nooit ver weg, zelfs in de operatiekamer niet. Klare Taal noemde het ikje een “Kerkhof-variatie”, want ja, de beroepsgroep van medici en alles dat daar dicht tegen aanhangt heeft een bovengemiddelde literaire ambitie, of verveelt zich kapot na gedane zaken. “Is er dan geen besloten plekje op het darkweb waar medici gruwelverhalen kunnen uitwisselen, blunders, bloopers, rare foto’s en dit soort verhalen?” verzuchtte De Schrijvende Rechter (DSR).
Snuffelen aan een proefflaconnetje L’Air du Temps? Of aan een gebruikt mondkapje van een medewerker forensische opsporing? Een afhaalmaaltijd van een authentiek Indiaas restaurant? Even ruiken aan een pasgeverfd stalen hek? Een rij mannen voor een openbaar toilet? Bijna 30 levendige leerlingen van groep 6?
Dat zouden we allemaal weleens willen en bij de meeste geuren kunnen we ons wel een voorstelling maken. Als we althans niet aan corona lijden. Maar ikjes, die lezersverhaaltjes uit de NRC, die kunnen we voorlopig alleen nog maar lezen. Niet ruiken. Het is niet anders. En het is aan de schrijver om ze toch “in your face” te schrijven. Zodanig dat het lijkt alsof je er in geuren en kleuren zelf bij bent. Lukt niet altijd hoor.
Hopla naar beneden en lezen die eerste regel
Hier in dit blog beoordelen wij – de leden van de Bas van Vuren Community – de ikjes van vorige week. En we bespreken ditjes en datjes van hier en van daar. Best aardig om te lezen, ook als je er niet bij was. Probeer het maar. Hopla naar beneden en lezen die eerste regel. De rest volgt dan vanzelf totdat je het hele stuk ademloos hebt uitgelezen en bij de uitleg van de header (de grote foto hierboven) bent gekomen.
Over ikjes, films en Netflix bingen, lepeltjes, begrafenisauto’s en het echte leven
Soms zie je een leuk ikje en dan blijkt het een ouwe mop te zijn, of een nieuwe maar dan elders van het internet geplukt. Je weet het gewoon niet meer, vandaag de dag. Gebeurde vroeger vast ook, maar toen hadden we nog geen Google.
De vijfjarige kleindochter van Edward Kuijper bijvoorbeeld, die noemt een weegschaal een “kilometer”. De site stond op zijn kop van de lols en de likes en de complimenten aan het kind, totdat onze altijd megascherpe Ad Hok de link naar een online moppentrommeltje gaf waar het ding vijf maanden geleden ook op voorkwam. “Papgrappen, voor vaders originele grappen” heet de site. Bijna achtduizend (8000) grappige vaders plaatsen daar elke dag hun lolligheidjes. In plaats van eens met moeder de vrouw te praten, of met de kinderen te spelen, laat staan met de hond uit te gaan.
Lekker buiten rondsnuiven onder druipende bomen en takken
Er was midden in de zomer een ikje over sneeuw en stromende regen, dat dit zo lekker is om naar te kijken dan wel er middenin of onder te staan. Al dan niet naakt. Bertie had daar eigenlijk wel zin in, maar deed het niet. En Pawi deed het virtueel. Karen Veenland deelde de diepe gedachte dat regenen “het nieuwe sneeuwen is”. Klare Taal vond het heerlijk, weer eens die hoosbuien. “… Maar ik heb echt geen neigingen om me buiten bloot te geven hoewel ik dat zo zou kunnen zonder gezien te worden. Wel lekker even buiten rond snuiven onder de druipende bomen en takken.”Lees verder “Rondsnuiven onder druipende bomen (242)”
Tilburg, 26 oktober Kastelein en levensgenieter Mario de Kort start aanstaande zondag een concertenreeks in zijn Wijnlokaal Leven in Tilburg. Les Compagnons De La Vie is een kleine groep zangers op semiprofessioneel niveau, ontstaan vanuit de gasten van voornoemd keigezellige wijnlokaal.
Mario de Kort heeft niet alleen als hobby “heerlijke wijn schenken voor een aangename prijs” maar is ook een fervent operazanger, bekend van radio en tv. “Het leven is te kort om …” is zijn andere motto. Om maar te zwijgen van “Leven is het meervoud van lef”. Maar succes komt niet vanzelf. Er moet intensief gerepeteerd worden, aldus de sympathieke zanger: “Elke dinsdagavond plús thuisstudie.” Lees verder “Mario de Kort gaat verrassend anders zingen op zondag”
Terugblikken en vooruitkijken op ikjes en actualiteit
Het Nieuws van de Vorige Week kwam van Mario de Kort. We weten nu dan toch eindelijk waarom hij al jaren geen tijd meer heeft gehad om hier te reageren. Onze zingende columnist en opa heeft samen met zijn vrouw een wijnlokaal geopend. In Tilburg. En die heet “Leven“, want “leven is het meervoud van lef“.
we gaan er allemaal een keertje een goed glas wijn drinken
Het ziet er op de website keigezellig uit en we gaan er allemaal een keertje een goed glas wijn drinken.
Wijnlokaal Leven in Tilburg
Mooi toch als een reageerder en gewaardeerd lid van de community het ook in het dagelijkse leven zo goed doet en het naar zijn zin heeft?
Op de speciale Facebookpagina van Leven vind je alle gegevens over het wijnlokaal. Het is uitsluitend op zaterdag en zondag open, da’s dan weer jammer. Maar je mag Mario bellen. Wie weet gooit hij dat lokaal wel voor jou open, bijvoorbeeld tijdens de Tilburgse Kermis.
Terugblikken en vooruitkijken op ikjes en actualiteit
Tralalalalaa, deze vind ik wel passend.
“You don’t have to say anything to the haters. You don’t have to acknowledge them at all. You just wake up every morning and be the best you you can be. And that tends to shut them up” ~ Michelle Obama pic.twitter.com/dxn199dcSz
En hopla, onbekommerd gaan we aan de slag: de ikjes bespreken van de afgelopen twee weken, de reacties erop en wat er verder nog op de site aan de orde kwam. Oftewel: dit is het beroemde en geliefde intro, het 195ealweer. Waar blijft de tijd en hoe houd ik het vol? Het eerste weet ik niet, het tweede wel: ik vind het leuk. Keileuk. En de lezers, bijdragers, klikkers en ikjesplaatsers ook (m/v).
Breaking! Zojuist maakt de Telegraaf bekend dat onze vriend en muzikant, moppentapper, columnist, boze-brievenschrijver en knutselaar Mario de Kort een nieuwe passie heeft.
Ons aller lijfblad meldt namelijk dat voormelde De Kort tegenwoordig met een fors uit de kluiten gewassen zonnepaneel op zijn autodak helegaar energieneutraal door Brabant toert. En dat met volle overgave, zoals hij alles met driedubbele energie en toewijding doet.
De video is af te spelen via de link hierboven (klik hierboven op Telegraaf, ja, doe het maar eens een keertje). Kijk even goed op 0:40 waarin onze bariton bas op een klein haartje na een jonge vrouw op een fiets mist.
De Schrijvende Rechter (DSR) is sinds vorige week op vakantie in Thailand. Maar man oh man, wat een goudgerand Eindoordeel liet hij achter. Het zou weleens het mooiste van dit jaar kunnen zijn. “Had dit ikje ook niet meegekund in het versegraf?” trapte hij naar aanleiding van een begrafenisikje van Anne van den Berg af. Gevolgd door: “Wat een narigheid: het grootste cliché van de moderne tijd als opening, een oppassende ‘jongvolwassene’ (wie dat soort woorden over zichzelf gebruikt is al bijna op enkelpisdruipgerechtigde leeftijd), en een pedante pointe, rechtstreeks van Facebook. Geraniums maken nog meer mee. Eindoordeel: 3- (zegge: driemin)”
Ikjes zijn lezersanekdotes op de website van de NRC. De reacties staan hier, aangeleverd door de Apiedapie Community van ex-NRC-reactanten, ex-Volkskrantbloggers en ex weten wij veels. Door middel van dit intro starten we vandaag de nieuwe ikjesweek en kijken terug naar hoe het vorige week was.
Het Nieuwe Jaar begint wel heel goed. Een nieuwe Youtubesensatie is in the making. De bekende en geliefde Brabantse bas Mario de Kort heeft voor zijn fans een nieuwe video gepubliceerd, die hier gratis te downloaden is (snel want de Muppetrechten zijn vast niet betaald):
Wie de sympathieke Brabander in zijn echie, slechts gehuld in een schort, wil zien, die kan natuurlijk ook hier terecht:
De unieke Goirlese kitchensound met de lichte galm van potten, pannen en tegeltjes, is op beide videos te beluisteren, evenals de zo typerende zachte laaaaaaaaaaaaaaaaage g.
Het is een kanjer, onze Mario, en hij blijft forever young. De naam van de pianist(e), die opnieuw zijn (m/v) virtueuze dingetje doet, lijkt ook dit jaar onbekend te blijven. Maar dat ook deze muzikant(e) het nog ver zal schoppen staat vast.
Wie dat ook al weer was, die Mario? Nou moe! Waar hebben jullie de laatste jaren gezeten?
Lees hier zijn coming out en bekijk hier een zinderend openluchtoptreden in het zuiden van het land. Dat publiek zit er nog steeds, meldde zojuist de politie van Goirle via Twitter, of de begeleiders ze nu eindelijk willen komen ophalen.