Tag: kinderen

Waar zal ik dat jong nu weer eens dumpen! (Appelvrouw)

ooievaar

Foto: (c) Apiedapie 2014

Dat heb je weleens, ik wel tenminste, dat je aan het fietsen bent, omhoog kijkt en ineens zo’n ooievaar ziet staan. Keihoog! En dan ineens welt er een kop bij je op – of onderschrift zoals sommige mensen zeggen – en hopla, de  BlackBerry doet zijn werk al. Hier is tie dan: foto met kop of onderschrift. Een alternatief kopje mag in het reactieveld worden achtergelaten. Mooie prijzen liggen er op de winnaar (m/v) te wachten.

“Klep dicht! Lolicoontje” welt nu ook bij me op, maar de lezers van het apiedapie.com blog moeten ook een eerlijke kans hebben.

Advertentie

I have a dream … and it is white

Het is vandaag Martin Luther King day. Ons gezin heeft een vrije dag. Geen werk, geen school.

Mijn zoon wordt wakker en ziet dat het gesneeuwd heeft. Een zeldzaamheid hier aan de Westkust.

Ik vraag hem om me te vertellen over de betekenis van Martin Luther King voor de Amerikanen. Tegenstribbelend en met smachtende ogen naar buiten, googelt hij snel wat bij elkaar.

Dan draait hij zich om en raffelt het levensverhaal van Martin Luther King af. Gevolgd door een haastig: “I have a dream, dad, and it is white!”

Ik ben een meisje

“Niet te dichtbij je gezicht!”
 
’’Als hij het niet doet, dan ga je er NIET naar toe, gewoon laten liggen!’’
 
Het zijn dit soort goede raadgevingen die mij tijdens de laatste week van het jaar het mikpunt maken  van meewarig commentaar van mijn zoon.  Als man kan ik me zijn opwinding bij het vuurwerk best voorstellen. Ik ben zelf ook een jongen geweest. Maar als vader wil ik hem de jaarwisseling ongeschonden zien door komen.
 
“Je bent een rund als je met vuurwerk stunt”, die gouwe ouwe slagzin kwam als vanzelf iedere keer bij me op.  Op ons maakte dat nog indruk.
 
Maar hij weet alles al, heeft zelfs, oh gruwel, op YouTube gezien hoe je verschillend vuurwerk met elkaar combineert, hij is een ‘professional’.
Elf jaar oud. Drie jaar geleden hield hij het nog bij sterretjes. Een veiligheidsbril gaat zeker niet op, want dan lacht iedereen hem uit, zegt hij.
 
Zijn ultieme minachting voor me kwam er vanmorgen uit. Hij liet me niet eens meer uitpraten, maar stormde weg.
 
“Meisje!” riep hij over zijn schouder, “Je bent een meisje!”

%d bloggers liken dit: