Lieve medebloggers, ik weet niet hoe jullie je voelen, maar ik voel me als een spreeuw, in een grote zwerm, zoekend naar een plekkie, hier en daar neerstrijkend, klaar om weer op te vliegen met de grote groep, want dat is overleven. Temidden van de vele opties op dit moment voor een nieuwe stek, trof ik vanochtend een – voor mij – oude bekende aan: drasties.
De websitebeheerder, JandeWit, een vent van wie we niet veel weten (ik had ooit het plezier hem te mogen interviewen, zie “Jan wil dat we genieten, zonder remmingen”), checkt vandaag bij zijn vaste reageerders wat ze denken van een paar vkbloggers erbij. Hem kennende is dat niet aanschuiven, maar meedoen, je wensen kenbaar maken t.a.v. lay-out, kleuren, rubrieken etc.
Ik copieer hieronder een stukje uit zijn hoofdredactioneel blog van vandaag:
“Iedereen krijgt zijn eigen logo boven ieder stuk dat hij/zij plaatst.
Ieder eigen blog wordt vermeld op de voorpagina van drasties, los van de categorien.
Geen enkele bezoeker hoeft dus nog te zoeken naar hun favoriete blog.
Er is geen censuur of directe controle, er moet slechts aan minimale algemene regels worden voldaan qua presentatie.
Er zijn op drasties al enkele VK-bloggers actief. Apiedapie, Ilona, Vogelman en Ramirezi veelvuldig. Anderen als onder meer Kuifje Simon, rudolfhendriques1 enz. sporadisch. Een voordeel van bloggen hier is dat Drasties zorgt voor moderatie van ongepaste reacties. Drasties heeft een groeiend aantal bezoekers van nu tot zo’n 3.000 per dag.
Graag zou ik een aantal mensen verwelkomen die goed over wetenschap schrijven.
En over religie. Er zitten ook geweldige dichters op het VK-blog. Fotografen zoals Ramirezi die hier al zijn eigen categorie heeft. Apiedapie en Ilona zijn hier begonnen.
Verder denk ik ook aan de VK-cartonisten. En expats, kunstenaars…
Zijn er mensen die zich kritisch bezig houden met het paranormale?=”
___________________________________________________________
Onder de streep (mijn eigen mening dus, van wie heb ik dat afgekeken …?) is:
Het interessante van drasties is dat het al een community is, met brede interesse, voor nederlanders in binnen- en buitenland. Drieduizend echte lezers per dag. Niet irritant commercieel. En bovendien heeft de moderator ruime ervaring met professioneel modereren. Zo heeft hij twee jaar lang op drasties de ikjesmoderatie voor de blogsite van de nrc verzorgd, toen het de nrc boven het hoofd groeide. De nrc-site linkte direct naar drasties. Daarbij is Jan erin geslaagd om een prima balans te vinden tussen modereren en vrijheid blijheid. De nrc, net als de Volkskrant ook aan het zwalken met zijn internetbeleid, heeft vorige week de moderatie weer zelf ter hand genomen. Zolang als het duurt. De site is overigens 100% onafhankelijk.
Ook op drasties zijn zeurkousen natuurlijk niet helemaal te voorkomen, net als hier op het vkblog. En soms strijkt er een troep scheldende paragnosten neer. Maar net zoals hier is negeren het beste medicijn.
De overgrote meerderheid van de reacties en onderlinge babbeltjes is soms net zo leuk of leuker als het bericht zelf. Ik heb drasties altijd de positieve tegenhanger van geen.stijl gevonden. Oprecht geinteresseerd in kunst, drama, poezie, nieuwtjes en het maken van een goede site. De site is dacht ik na geen.stijl ook de tweede in zijn categorie qua bezoekersaantallen en google-ranking in Nederland (maar dat moet JandeWit maar bevestigen of ontkennen, ik dacht dat een keertje te hebben gelezen, maar misschien is dit wel onzin).
Tot zover, je kunt JandeWit mailen via zijn site (linksbovenin: ‘contact us’).
Bij de nrc maar vooral bij Jan, snik, is het voor mij allemaal begonnen. Ooit. Mijn gemoed schiet vol. Ik ga nu even wenen.
Bas van Vuren, aangenaam 