Tag: intro

Geen grapjes (260)

Over ikjes en andere dingetjes

De krantenbezorger van Isabelle Schotanus is overleden, 71 jaar, hartstilstand net voor de Kerst. Waar je dit leest? In de NRC. In de rubriek “ikjes”, volgeschreven door lezers die iets hebben meegemaakt. Net zoals wij vroeger verhaaltjes naar de Donald Duck stuurden, zeg maar. En ja, krantenbezorger is een uitstervend beroep, zo duidde Pawi het verhaaltje voor ons. De reageerders op deze site, toch niet bang voor een geintje, hielden zich dit keer in en maakten geen grapjes over de achternaam van de inzendster. Zelfs Lange Løl (de zoon van Ouwe Løl en broer van Dikke Løl) hield zich koest.

Lees verder “Geen grapjes (260)”
Advertentie

Plastic prikken (255)

Over ikjes, bomen en een schutting

“Hoera, ik ben de eerste liker”, zei Bertie precies een week geleden, toen ze de eerste was die het vorige intro van een waarderend tikje voorzag. Ik bedoel maar, de taal is in beweging. Had je dit tien jaar geleden ergens opgeschreven dan was je opgesloten in een gesticht.

Karen Mol misschien ook wel, ook nu nog, als ze althans op tijd opgepakt wordt. “Herfstgele grove confetti” dwarrelde er volgens haar door de lucht en het “knisperde onder onze fietsbanden”. Of blaadjes kunnen voelen, vroeg ze zich af. Volgens haar “kleine filosoof wél” (let op het accent aigu) en de blaadjes zijn “blij als ze herenigd worden met hun familie en vriendjes op de grond”. De grond is volgens Karen hun hemel. En “ineens is het bos bezield met dappere reizigers die de val naar de hemel aandurven”.

Ik wil benadrukken dat we niets over mevrouw Mol weten. Misschien is ze al heel ver heen, zit al ergens in een opvanghuis, en dan zijn we vertederd dat een verwarde vrouw dit heeft weten te knutselen. “Karen probeert poëzie. Een nieuwe herfst een nieuw geluid” vond Glasvezellummel.

Lees verder “Plastic prikken (255)”

Tieten om van te smullen (252)

Over een nieuw kookblog, mannenpakken, zeilbootjes en bitterballen

Lummel beloofde een paar weken geleden dat hij “binnenkort” een recept met parelhoen en vergeten groenten op zijn blog ging zetten. Hij dacht erover om “tieten” in de titel te gebruiken, dit vanwege het grote succes van het vorige intro op dit blog. Of we suggesties hadden? Ondanks prima suggesties – waarvan wij “Tieten om van te smullen” de leukste vonden – is het recept nog altijd niet gepubliceerd. Maar wat niet is kan nog komen. De lange Kerstvakantie komt er weer aan. Intussen is het, althans volgens kenner Ad Hok goed voor de statistieken: “if you mention tits, you’ ll get the hits.”

We leven al een paar jaar in het flauwe-grapjestijdperk

Bij Pawi – die haar huis probeert te verkopen in verband met een aanstaande emigratie naar Frankrijk – kwam er een bouwkundig expert langs. De fantast trof geen schimmel aan, noch balkenrot. Einde oefening zou je zeggen. Pawi blij. Hij zijn werk gedaan. Maar nee, dit schreef de man in zijn rapport: “ …. maar soms zijn schimmels niet met het blote oog te zien, kunnen zich razendsnel verspreiden, kunnen leiden tot zwamvorming, de zogenaamde huiszwam, en kunnen de balken aantasten, die dan gaan rotten.” Zo’n fantast zou je alle hoeken van de kamer willen laten zien, als die dat al niet uit zichzelf had gedaan, meldde Pawi. In de dagen dat de NRC nog goede ikjes ontving, plaatste en liet becommentariëren zou dit er eentje hebben kunnen zijn. Maar nee, we leven al een paar jaar in het flauwe-grapjestijdperk, qua ikjes dan.

Lees verder “Tieten om van te smullen (252)”

Het geheim van Ellen (243)

Over vieze, dubieuze en diepgruwelijke ikjes, vakantiekaarten en groeten uit verre landen

De negenjarige dochter van Ellen Soorsma zit een tijdje peinzend naar Ellens boek te staren. Na een paar minuten zegt ze: „Jij leest echt veel boeken van Roman.”

Ellen drinkt ook echt veel wijnen van Chateau en kijkt elke zomer – volgens Lummel – echt veel naar Ted de la Course. Volgens Ad Hok komt ze echt veel langs al die plaatsjes in Duitsland die Ausfahrt heten. Ad zelve leest echt veel boeken van Non Fiction, een schrijver waarvan de naam ook mij best bekend voorkomt.

De highlights van de afgelopen twee weken

Jullie raden het al, we zitten weer eens een NRC-ikje af te kraken. Da’s immers de bestaansreden voor dit intro en voor ons aangename samenzijn hiero. Het start elke dag met een ikje en voor de rest zien we wel. Hieronder een greep uit de highlights van de afgelopen twee weken.

Lees verder “Het geheim van Ellen (243)”

Rondsnuiven onder druipende bomen (242)

Over ikjes, films en Netflix bingen, lepeltjes, begrafenisauto’s en het echte leven

Soms zie je een leuk ikje en dan blijkt het een ouwe mop te zijn, of een nieuwe maar dan elders van het internet geplukt. Je weet het gewoon niet meer, vandaag de dag. Gebeurde vroeger vast ook, maar toen hadden we nog geen Google.

De vijfjarige kleindochter van Edward Kuijper bijvoorbeeld, die noemt een weegschaal een “kilometer”. De site stond op zijn kop van de lols en de likes en de complimenten aan het kind, totdat onze altijd megascherpe Ad Hok de link naar een online moppentrommeltje gaf waar het ding vijf maanden geleden ook op voorkwam. “Papgrappen, voor vaders originele grappen” heet de site. Bijna achtduizend (8000) grappige vaders plaatsen daar elke dag hun lolligheidjes. In plaats van eens met moeder de vrouw te praten, of met de kinderen te spelen, laat staan met de hond uit te gaan.

Lekker buiten rondsnuiven onder druipende bomen en takken

Er was midden in de zomer een ikje over sneeuw en stromende regen, dat dit zo lekker is om naar te kijken dan wel er middenin of onder te staan. Al dan niet naakt. Bertie had daar eigenlijk wel zin in, maar deed het niet. En Pawi deed het virtueel. Karen Veenland deelde de diepe gedachte dat regenen “het nieuwe sneeuwen is”. Klare Taal vond het heerlijk, weer eens die hoosbuien. “… Maar ik heb echt geen neigingen om me buiten bloot te geven hoewel ik dat zo zou kunnen zonder gezien te worden. Wel lekker even buiten rond snuiven onder de druipende bomen en takken.” Lees verder “Rondsnuiven onder druipende bomen (242)”

Ronddartelen en kuitschieten (241)

Over ikjes, toepasselijke muziek en strips, literatuur, films, televisie en reizen, persoonlijk wel en wee en een knuffel voor Klare Taal

Een ikje hoort klein te zijn. Dit vond ik vorige week de beste:

Aas

Op de brug bij ons huis staat een man te vissen. Zijn dochtertje zit naast hem en probeert aas aan een haakje te krijgen. Dat valt kennelijk niet mee. Als we langslopen hoor ik haar vertwijfeld zeggen: „Zit nou stil, het is maar een klein prikje.”

Jörgen Svensson

Pawi vond de anekdote alleen in eerste instantie schattig: “Je hoort wat de dokter/zuster zegt bij de vaccinatie.” In tweede instantie vond ze het bedenkelijk, vanwege het onderwerp, te weten levend aas. “Levend aas gebruiken om vissen aan de haak te slaan, die daarna – als ze erin geluisd zijn – met een wond in de mond weer terug moeten in die vieze sloot.” Bijna lijkt het alsof ze die vieze sloot ook zielig voor de vissen vindt, terwijl de beestjes daarin nou juist zo op hun gemak zijn en – als er geen haakje komt – vrolijk in ronddartelen en kuitschieten.

Zou ze de Partij voor de Dieren nog altijd zo tof vinden?

Maar ook Bertie vond vissen “een vuile sport”. Niet alleen door die haak, ook het laten stikken is erg. En zo is dat en het is een meerderheid op de site, zelfs zonder Luvienna die je destijds zo heerlijk op de kast kon krijgen met elke vorm van dierenleed, groot of klein. Hoe zou het met haar gaan? Zou ze de Partij voor de Dieren nog altijd zo tof vinden, zelfs na de laatste onthullingen van het dissidente Kamerlid? We weten nu inmiddels dat milieu en old-timers inderdaad niet zo belangrijk zijn voor die partij, want dat zijn “mensendingen”. LOL ICOON! Alsof een slecht milieu ook niet keislecht voor dieren is.

Enfin. Even een nabrandertje, moet kunnen. En hopen dat de partij net zo gaat imploderen, als de LPF en het Forum voor Democratie. Extremisten, of ze nou links of rechts zijn, zonder humor, zonder relativeren, zonder tolerantie, die moeten we niet. Ik niet tenminste.

Lees verder “Ronddartelen en kuitschieten (241)”

Billen met een stok erop (239)

Ikjes, meidenvoetbal, muziek van vroeger en een dienstmededeling

Hoe wij Nederlanders op vakantie worden begroet is aan het veranderen. Vroeger was dat volgens Ad Hok met een jolig “Kroeif” of “Goellit“! Nu worden we op terrasjes weggekeken met een vernietigend “Dieselbleum“, althans in Griekenland volgens Cor Smit. Die maakte het mee en stuurde het naar de NRC-ikjesrubriek. Vandaar dat wij het er over hebben.

Ook of je nou een broertje of zusje krijgt weet je niet meer. Of zoals Ilona uitlegde: je weet bij de geboorte maar nooit hoe een persoon zich in de toekomst ontpopt. “Ik heb een broertje of zusje gekregen!” floepte een achtjarig jochie er dus maar uit. Zijn opa, Theo Koot, tekende dit voorval op en belde het onmiddellijk naar de krant door.

“Getver, alwéér een meid!”

Joke haalde een mooie eigen meegemaakte herinnering aan, en wel eentje uit 31 juli 1962. Toen werd in hullie gezin, met drie meiden van 10, 8 en 2, een kindje geboren. ’s Avonds laat kwam haar vader de oudsten wakker maken om het geslacht te vertellen. Jokes zusje van 8 deed één oog open, uitte de historische woorden: “Getver, alwéér een meid!’, draaide zich om en sliep door. Op haar eigen blog deelt ze nog veel meer mooiigheden. En ze is redactielid van een ouderenblog waar ook van alles voorbij komt. Kanjertje dus die Joke. De Erica Terpstra van het internet.

Lees verder “Billen met een stok erop (239)”

Geen grapjes, geen nakaarten (237)

’t Is warm, dus even licht kletsen en wat ikjes bespreken

100e reactielepeltje
Klare taal is de gelukkige winnares deze week

Laat ik voor de verandering de ondraaglijke spanning maar eens een keer helemaal in het begin opheffen. Klare taal heeft het lepeltje gewonnen voor de 100e reactie. Proficiat.

Ze haalde keileuke herinneringen op aan reageerders van lang vervlogen jaren. Op instigatie van Lummel gingen we met daar met z’n allen op los: ouwe nicknames uit de tijd van de NRC. Hier komen ze in volgorde van opkomst: J.C. van Oort, Trolley, Deksels!, Allerpamstliefste, Domblondje, Ingries, HUM, Willem met de r in het rondje, Indra, Marianne, Jammerende jurk, Puber, Afzender, Claire, M.u.NY, Tr., Greet, Arteps, Goudhaantje, de lange lijs, Jozef, Maria, Herodotes, Van Dongel, de trollenvanger, De Schrijvende Juriste, Ruth, Kees de would-be gymnasiast, Bertje, Warhoofd, Frank 7,5 De Mooie Lul , weeromstuit, Marquis de Sade, snoopDog, Spuit11, en Apiedapie.

Een sneer met terugwerkende kracht

Voor deze of gene was er een sneer met terugwerkende kracht of juist een lieve herinnering. Of een onthulling na al die jaren. Zie het intro van vorige week en de reacties daarop en bekijk het zelf. Of niet. Het is warm. Ik weet het.  En het wordt nog warmer.

Ook in het echt hebben heel wat reageerders elkaar al eens ontmoet. Maar Ad Hok bleek zo’n beetje de enige spekkoper die “de eer en het plezier had gehad om ooit Willem® te ontmoeten”. Dat kunnen er niet veel zeggen. Ad is er naar verluidt een gelukkiger mensch door geworden.  Lees verder “Geen grapjes, geen nakaarten (237)”

Rauw tomatenzaad (234)

Ikjes en persoonlijk wel en wee van reageerders

Een Nederlandse ober had het vorige week tegen een groepje giebelende grijze-kapselvriendinnen over rauw tomatenzaad dat “een heel aparte mondbeleving heeft”. Gabriela van Gemert schaterde het uit, vertelde het ’s avonds snikkend aan manlief na, en besloot het toen naar de Libelle en de NRC te sturen. De NRC was sneller en hopla, het werd als een “ikje” gepubliceerd in de voormalige kwaliteitskrant. De Libelle had het nakijken.

Voor onze Pawi was dit verhaaltje aanleiding om te vertellen dat zij zelve tomaten in heet water dompelt, en dat ze daar van schrikken. Die tomaten. Dan stroopt ze het velletje eraf en ze wipt de pitjes eruit. “Wippen ja. Samen met het kroontje”. Oftewel, zij kan er ook wat van.

Volgende keer rollator buiten laten staan, M. Bauwens

M. Bauwens dacht lollig te zijn door een verhaaltje te verzinnen waarin hij, zestig jaar oud, een telefoonwinkel binnengaat voor een nieuw telefoonhoesje. De “jonge, vrolijke verkoper” gaat voor hem kijken. “Wat voor telefoon heeft u?” vraagt ze. Als M. Bauwens het merk vertelt, komt er een “wow” uit “zijn mond”. Juistem, de verkoopster was ineens een man geworden. Maar goed, de pointe die M. Bauwens had willen maken was “en weet u hoe die werkt dan?” Die kwam er dus niet helemaal uit. Volgende keer rollator buiten laten staan, M. Bauwens. En je fantasieverhaaltje nogeens overlezen voordat je op “ikje versturen” drukt. Ja, daar kunnen wij kwaad om worden hier.

Lees verder “Rauw tomatenzaad (234)”

Schildpad valt duikboot aan (233)

Nieuws over huisdieren, recepten, ikjes en andere dingetjes, niet over Europa

Europa draait door en wij hebben weer een prachtige week voor ons, vol met ikjes en fraaie verhalen. Gaan we zien! De echt belangrijke dingen gebeuren hier.

Schildpadden en andere huisdieren

Er is groot nieuws over de schildpad van Ilona. Het is een ondankbaar, ontrouw viervoetertje, zoals we weten. Vorige zomer hadden ze de hele tuin schildpadproef gemaakt om hem de vrijheid te geven in een heerlijke voor hem eetbare tuin. Maar tot twee keer toe was hij verdwenen. “Houdini zeker weer”, zei de buurt, als hij werd gevonden in tuinen enkele nummers verderop.

Maar nu kwamen er vier kleine meisjes, helemaal door het dolle heen, met het beest aangedragen. “Mijn vader wil ook altijd graag een schildpad”, zei een van hen … Tja. Het gaat hem goed. En om verdere ellende te voorkomen raadde Lummel aan om nu de andere kant van de tuin hermetisch af te sluiten zodat het ondankbare kreng niet meer terug kan komen. “Opgerot staat netjes.” Lees verder “Schildpad valt duikboot aan (233)”

%d bloggers liken dit: