Categorie: Bloggersnieuws

Ikjes op de radio!

De Ikjes op de achterpagina van NRC zijn al twintig jaar een begrip. Lezers delen in maximaal 120 woorden grappige, ontroerende of bijzondere gebeurtenissen uit hun eigen leven. Zelve stond ik ooit bekend als een ikjesautoriteit. Maar ja, toen waren ze een keer op de radio en zat ik te slapen. Helemaal gemist.

Luister het hier allemaal maar lekker terug, inclusief het commentaar van de wat vermoeid klinkende Paul Steenhuis (zou er net als ik misschien eens mee op moeten houden, vriendelijk bedoelde aanbeveling).

Met dank voor de luistertip – hoewel rijkelijk laat – aan voorheen en ook nu nog mijn grootste fan, Heer Rozenwater,  een man die sinds kort eindelijk iets goeds met zijn leven is gaan doen. Dit in tegenstelling tot een paar gekkies die nog altijd hun prietpraat in een openbaar toegankelijke chatbox schijnen te delen, verstokt en verzuurd in het verleden levend. Mag. Kan. Brrrr-icoontje.

https://www.nporadio1.nl/nieuws/cultuur-media/3c34a49a-371e-4398-b297-49febf2725bc/de-verhalen-achter-de-populaire-nrc-rubriek-ikje-krijgen-er-dagelijks-zon-10-binnen

Dat heet “de plank mijlenver misslaan” – ikjesrecensent in de fout

In de Argus die hedenmorgen op de mat lag, staat een lezenswaardig artikel over het instituut “ikje“, geschreven door ene Frank van Dijl. Hij heeft daarvoor rijkelijk geput uit andere media. Mag. Kan.

Maar wat slaat hij de plank mijlenver mis als hij over mij beweert: “Op zijn eigen site recenseert hij sinds 2014 als De Schrijvende Rechter andermans ikjes.”

Man man. Wat een belediging en ja, wat een megacompliment voor dat sneue ontalentje uit Brussel, DSR.

Maar zoals gezegd, de rest van het artikel is wel lezenswaardig, inclusief mijn exclusieve premium tips voor ikjesschrijvers en inclusief een fraaie bloemlezing van alleraardigste ikjes.

Bron: Argus, jaargang 8, nummer 188, 4 december 2024

Abonnee worden? Ga naar https://arguspers.nl/

De Kracht van Gedeelde Stilte

De online wereld is een wonderbaarlijke plek. Hier kun je mensen van over de hele wereld ontmoeten en je passies, interesses en ideeën met hen delen. Het is soms verbazingwekkend hoe goed het kan klikken en hoe diep de band kan zijn met iemand die je vrijwel nooit in het ‘echte’ leven ontmoette.

Onlangs ontvingen we het droevige nieuws dat een van onze geliefde online vrienden ons is ontvallen. De stilte die volgde op dit bericht was overweldigend. Geen grappen meer, geen scherpe analyses, geen diepgaande gesprekken.

In dit soort momenten is het oké om stil te zijn. Om geen woorden te hoeven formuleren, om de emoties te laten stromen zonder ze te benoemen. De rouw mag er zijn, in al zijn rauwheid en stilte.

Maar rouw is ook een proces dat gedeeld mag worden. Met mensen die begrijpen wat je voelt, die soortgelijke ervaringen hebben meegemaakt. En die momenten van samenzijn, van gedeelde stilte en troost, die komen eraan.

We komen samen, online en offline, om te herdenken, te delen en elkaar te troosten. Om de herinnering aan onze geliefde online vriendin levend te houden.

In de komische stilte gooien we een knalfuif ter ere van de band die we hadden, terwijl we stiekem onze energievoorraden aanvullen om verder te gaan.

Ja, die laatste alinea is dan weer jammer, Gemini. Voor de rest prima gedaan. Maar wanneer houdt dat op, dat met artificial intelligence genereren van blogs? We kunnen dit echt weer beter zelf gaan doen.

In Memoriam: Miriam Wesselink (Luvienna)

“Op het papiertje zit hij even stil, alsof hij moet nadenken wat hem nu weer is overkomen en doet dan een paar pasjes. Dat gaat goed. Maar dan probeert hij weg te vliegen en maakt vanwege zijn aan zijn lijf vastgeplakte vleugels een duikeling …”

“Beste mensen, jullie hebben waarschijnlijk al gemerkt dat ik niet meer actief ben, dat komt omdat ik gediagnosticeerd ben met Alzheimer en ik mijn gedachten niet meer kan verwoorden. Het gaat U allen goed!”

Van deze abrupte mededeling op X vorig jaar november was ik dagen stil en bedroefd. Miriam Wesselink – alhier en elders ook wel reagerend onder het pseudo Luvienna – verwoordde hiermee nog eenmaal en zoals we nu weten voor het laatst publiekelijk haar gedachten. Ze deed dat op de sobere, nuchtere en doeltreffende manier die haar lezers van haar kennen, en kwam daarmee als vanouds recht bij ons allemaal naar binnen. Daarna werd het stil. Totdat ons deze week het verdrietige bericht bereikte dat ze op 23 juni jl. is overleden. Moge zij rusten in vrede. Heel veel sterkte aan de nabestaanden, in het bijzonder haar man Ruud. En opnieuw zijn we in de war en willen alleen maar stil zijn.

Lees verder “In Memoriam: Miriam Wesselink (Luvienna)”

Verbijsterd naar de wereld blijven kijken (456)

Een eerbetoon aan een schrijfster

“Beste mensen, jullie hebben waarschijnlijk al gemerkt dat ik niet meer actief ben, dat komt omdat ik gediagnosticeerd ben met Alzheimer en ik mijn gedachten niet meer kan verwoorden. Het gaat U allen goed!” Van deze mededeling op X (v/h Twitter) van vorige week dinsdag ben ik al dagen stil en bedroefd. Miriam Wesselink – alhier en elders ook wel reagerend onder het pseudo Luvienna – verwoordde hiermee nog eenmaal en waarschijnlijk dus voor het laatst publiekelijk haar gedachten. Ze deed dat op de sobere, nuchtere en doeltreffende manier die haar lezers van haar kennen, en kwam daarmee als vanouds recht bij ons allemaal naar binnen.

Lees verder “Verbijsterd naar de wereld blijven kijken (456)”

Beschuit met Lummel (207)

Terugblikken op ikken en andere lekker belangrijke nieuwe dingen

“Ik lig niet te rotten, ik lig te rijpen”, zegt puberzoon Bart Bremer tegen zijn moeder, als die hem bekritiseert omdat hij uren op de bank filmpjes ligt te bekijken. Dat doen moeders namelijk. Vaders houden zich erbuiten en sturen het verhaal naar de krant.

Klare Taal vond het een zeer fraaie repliek. “Die gaat vast zijn eindexamen halen.”

Lummel werd intussen opa, en hoefde daar kennelijk zelf weinig voor te doen. Het recept van beschuit met muisjes was in ieder geval zo klaar en het stond binnen de kortste keren op zijn minstgelezen kook- en receptenblog. De kleindochter heet Lola Rose. Een naam waar muziek in zit. [Tekst gaat onder video’s door] Lees verder “Beschuit met Lummel (207)”

Hoe staat het met de privacy hier op Aangenaam?

Wel goed, hoor. Maar er treedt een nieuwe wet in werking, op 25 mei a.s. en dus zet ik het maar eens op een handig rijtje. Zoals Ben van de Blogtrommel elders schrijft: “Grote ongerustheid en trammelant in blogland dezer dagen. Op 25 mei 2018 treedt de nieuwe Europese privacywet in voege. De wet – in het Nederlands bekend als Algemene Verordening Gegevensbescherming (AVG), GDPR in het Engels – geldt voor iedereen die op een of andere manier persoonlijke gegevens wil of moet bewaren.”

Zouden er meer moeten doen

Allereerst is er hier geen ongerustheid en de trammelant was in Trinidad, zoals we eerder deze week met z’n allen vaststelden. De oplettende lezer weet natuurlijk dat ik al sinds jaar en dag een hele hoop paragrafen dienaangaande op eigen initatief, werkende vanuit mijn eigen normen en waarden, op de “Over & About” pagina had gezet. Jullie weten wel, die pagina waar ik ook over de blogetiquette en het moderatiebeleid verantwoording afleg. Zouden er meer moeten doen.

Lees verder “Hoe staat het met de privacy hier op Aangenaam?”

Een blikje achter de schermen van de huilbaby

Zoals ik vandaag heb ontdekt heeft een collegablogger een paar weken geleden gemeend om passages uit onderlinge emailuitwisselingen en chatsessies tussen hem, anderen en mij op zijn blog openbaar te moeten maken. Sommige dateren wel van tien (10!) jaren terug.

“Jij was afstandelijk, wantrouwig en behoorlijk arrogant.”

De aanleiding was en is futiel. We hebben elkaar vorig jaar samen met een paar andere fans van me een keer in Utrecht live ontmoet. Ik vond het niet zo gezellig en hij wel. Toen ik een half jaar later daarop terugkijkend in het algemeen zei dat er bij die ontmoeting “een vervelend sfeertje” hing en dat ik daarom iets eerder dan gepland was opgestaan, ging hij door het lint. Hij was persoonlijk beledigd en diep gekwetst. Ik had zelfs “met terugwerkende kracht een leuke middag voor hem verpest”. Hij meende als volgt te moeten natrappen: “Nou, de sfeer was uitstekend hoor toen jij was opgestapt. We hebben nog gezellig over jou zitten roddelen. Jij was afstandelijk, wantrouwig en behoorlijk arrogant. Iemand die zich te goed voelt voor een bepaald gezelschap kan inderdaad beter opstappen. ”

Ik heb hem meerdere malen gemeld dat hij hiervoor niet mijn toestemming heeft.

Toen ik achter de schermen probeerde om hem tot bedaren te brengen, ging het van kwaad tot erger. Het waren “ellenlange geestdodende herhalingen van zetten” en hij publiceerde vervolgens dus een karakteraanval met verhalen en citaten op zijn blog, over uiteenlopende voorvallen van de afgelopen jaren met het dreigement dit maandelijks te gaan doen. Ik heb hem meerdere malen gemeld dat hij voor het publiceren van mijn e-mails niet mijn toestemming heeft.

Lees verder “Een blikje achter de schermen van de huilbaby”

Uitslag Internationale-Vrouwendagverhalenwedstrijd

Het is weer Internationale Vrouwendag vandaag en gelukkig maar. Stel dat het gisteren was, dan waren we te laat.

De opdracht voor de wedstrijd van dit jaar luidde: “Deel een herinnering aan een vrouw naar keuze en waarom zij zo bijzonder was of nog altijd is. Illustraties en foto’s welkom, mits in het nette. Iets van klei mag ook. Of een recept van een gerecht dat vooral vrouwen lekker vinden.”

Tot mijn plezier kwamen er via het speciale reactieformulier tientallen bijdragen binnen. De belofte om de uitslag vandaag al 1 minuut na middernacht te publiceren kon ik dus op mijn buik schrijven. Hopelijk gaat dat er vanavond weer af. Lees verder “Uitslag Internationale-Vrouwendagverhalenwedstrijd”