Verzet tegen uitwassen noodzakelijk (148)

Er was vorige week – en da’s toch een zeldzaamheid – geen enkel ikje dat het vermelden waard was. Geen. Enkel. In ieder geval niet dat van Wilco van der Maas, die bij de voordeur van zijn basisschool ’s ochtends zijn leerlingen staat te begroeten, omdat hij anders helemaal niks zou uitvoeren zo’n dag.

Niet dat van Margreet van Schie over Trump en een volledig ontdooide sloot.

Zeker niet dat van Charlotte Staats met haar belegen woordgrapje over “de wortels van de klassieke beschaving”. Jullie raden het al, haar zoon dacht zogenaamd dat dit groenten waren.

Pawi: “Wat ontzettend geinig om je kind voor gek te zetten, net op die zeer gevoelige leeftijd van de brugklasser (….) Als die knul niet voor zijn achttiende het huis uit is, eet ik mijn hoed op.”

En al helemaal niet dat nog belegener woordgrapje van Geert van Rijt over geld op de bank zetten … Ja hoor, je verzint het niet, hij dus wel, zijn zoon zet zijn spaarpot op de bank en “gaat er hoopvol voor staan wachten”. Opnieuw maakte Pawi het adequaat af: “Zou Sem de hagelslag en pindakaas hebben gehaald als het lesje over beleggen was gegaan?” Lees verder “Verzet tegen uitwassen noodzakelijk (148)”

Auto’s zeggen geen krak (145)

Hans Roos zag vorige week een ikje geplaatst over de avond voor zijn verjaardag, toen hij achteruitrijdend een boom raakte. “Krrrak, zegt de auto”. Hierop paste slechts een droog “Auto’s zeggen geen “krrrak”. Auto’s zeggen zelfs helemaal niks. Dit in tegenstelling tot bomen” … en de Van Vuren Community die al sinds jaar en dag de ikjes van NRC-lezers fileert, ging over tot de orde van de dag.

De inauguratiehorrordag van a.s. vrijdag wierp vorige week ook op deze site zijn slagschaduw vooruit. Bertie schreef huiverend dat ze op sensatie hoopt, “een knokpartij tussen beide hoofdpersonen, met wat geluk gaan de echtgenotes ook mee doen, komt er een scheidsrechter aan te pas, sheriffs die meteen raak schieten en iemand die er een Hollywoodfilm van maakt…”

Onze Amerika- en grasmaaideskundige Ad Hok temperde de fantasie met een nuchter “op 20 januari is er slechts één hoofdpersoon. Helaas” en krek dat hij gelijk heeft.  Waarop onze Klare Taal liet weten dat zij “de zorgen van Ad over zijn toekomstige Opperkoning” deelde, en ze liet er overvloeiend van sarcasme op volgen:  “ … maar hij is wel verrassend en zorgt goed voor zijn familie.” Lees verder “Auto’s zeggen geen krak (145)”

Dikke poemel met vetreserves (143)

Het Groot Dictee van allerlei talen, waaronder het Nederlands, hield dit weekend weer velen van de straat. Waaronder mij en mijn vriendin. Ik had 21 fouten, en zij 29, maar dat kwam omdat ze haar leesbril niet op had. “Kladderadatsch” had ik als een van de weinige deelnemers goed. Da’s een troost waar ik een jaar op ga teren.

161219dicteePawi had er 15 fout, met of zonder bril zullen we misschien nooit weten, maar knap is het. Klare taal zou weleens de wijste van ons allemaal geweest kunnen zijn: “Het lijkt mij meer een dictee van de vertaling van de Nederlandse taal naar Latijn, Grieks, Engels, Frans en enkele mij onbekende exotische talen. Dat Qaly deed voor mij de deur dicht, toen ben ik echt gestopt.”

Toen ik deze klacht via Twitter aan de projectleider mededeelde kwam er een kluitje-in-het-riet-antwoord: dat die vernederlandste en buitenlandse woorden wel allemaal in de Grote Van Dale stonden. Duh, er staan ook een heleboel cijfertjes in het telefoonboek, toch doen de makers van de examens wiskunde VWO 6 een stuk meer hun best om iets boeiends te brouwen.

 

Lees verder “Dikke poemel met vetreserves (143)”

Netjes vloeken en normaal doen (142)

Of men ook netjes kan vloeken, dat was het onderwerp van de dag. Welke dag? Een dag ergens in het verre verleden, toen Joop Braakhekke nog leefde en een heleboel andere mensen ook. Een van die dagen die doorgaans volgen op een weekoverzicht. In dit geval op dat van een paar weken geleden.

Bidden ook ...
Bidden ook …

Grof vloeken, da’s niet moeilijk. We zien het elke dag. Vul nu zelf in waar jij het elke dag ziet. Maar netjes vloeken, da’s lastiger. Het vereist creativiteit en taalgevoel. Een oom van me placht bijvoorbeeld hartgrondig “fietsenrek” te zeggen terwijl hij eigenlijk “viezerik” bedoelde. Dat laatste mocht hij van zijn moeder, mijn oma, niet zeggen.

Berties moeder was zo vreselijk netjes dat ze het over een “gemoed” (borsten) had, “camisole” (hemd) en “poepje” (wind). De schoonmoeder van Luvienna had het over de “voorbibs”. Bertie zou daar allang blij mee geweest zijn, bij haar thuis heette het betreffende lichaamsdeel gewoon niks.

Lees verder “Netjes vloeken en normaal doen (142)”

Beer poept bessen (141)

Photo: (c) 2016 A. Hok Productions, Beer bij bus
Photo: (c) 2016 A. Hok Productions, Beer bij bus

“Een aantal jaren geleden waren we in Denali National Park in Alaska. Voor ons geen stevige stappers, maar een comfortabele bus van waaruit wij veel natuurschoon hebben gezien. Op een gegeven moment kwam deze reusachtige grizzly beer op ons af. De beer liep langs de bus en deed langs de weg, vlak onder ons raam, zijn behoefte. Veel rode bessen gegeten, kennelijk.”

 

Photo: (c) 2016 A. Hok Productions, Beer poept bessen
Photo: (c) 2016 A. Hok Productions, Beer poept bessen

Het zal je maar gebeuren. Nou, onze geliefde reageerder Ad Hok gebeurde het. En hoe *huiver icoontje* Dat je de tegenwoordigheid van geest hebt om op zo’n moment de camera te pakken. Heel apart. Zie dat keuteltje vallen. Verser kan het niet. En dat allemaal uit de buik en darm van de beer, we willen het niet weten wat voor zooi het daarin is. En hoe het stinkt. Laat staan hoe een stevige boer ruikt van zo’n beer. Dan ben je blij dat een bus ramen hebt.  Ja die Hok neemt het ervan. Wil je het er ook van nemen? Boek dan hier jouw trip naar het park, zo ver is het niet weg.  Wij gaan hier intussen gewoon verder met ons suffe leventje. Lees verder “Beer poept bessen (141)”

Populisten aller landen, jullie horen nog van ons (140)

161114trumpGoed, eerst maar even Trump en Zwarte Piet. Nevenstaande foto maakte ik vorige week woensdagmorgen om een uur of negen van mijn TV-scherm, ergens in een hotelkamer in het buitenland. Ik had urenlang verdoofd naar die TV liggen kijken, tot het licht werd, tot de auto’s weer gingen rijden. Ik dacht dat ik in een parallelle wereld was terechtgekomen en ik wilde voor later vastleggen wat ik op dat moment zag: Donald Trump, een xenofobe, leugenachtige zakenman, die vrouwen in het kruis grijpt en daar trots op is, was zojuist tot machtigste man van de planeet gekozen. Kon niet echt gebeurd zijn. Zoals we nu weten kon dat wel en het was nog democratisch ook. Live with it, zeg ik nu. ’t Is democratie. De Amerikanen hebben de leider gekregen die ze verdienen. En misschien valt het mee. Lees verder “Populisten aller landen, jullie horen nog van ons (140)”

Ik wilde over het kleine geluk schrijven (136)

Een vuilnisbak als deze, maar dan met een zwerver erin Photo: Hans, CCO Public Domain, no attribution required, maar doe het lekker toch icoontje
Een vuilnisbak als deze, maar dan met een zwerver erin. Photo: Hans, CCO Public Domain, no attribution required, maar doe het lekker toch icoontje

Saskia Mudde zag een zwerver omgekeerd met zijn hoofd in de vuilnisbak staan op zoek naar een goeie krant. Dit was volgens Mopperkont vast een “aan lager wal geraakte NRC-lezer”. Els van Oosten kreeg een prachtige motivatiebrief van een kandidaat, die echter bekende dat zijn vader die geschreven had. Klare taal: “De clou van het ikje was wel zeer frappant, in andere landen zou die openhartigheid afgestraft worden.” Het leukste ikje van vorige week, want daar heb ik het natuurlijk over, ikjes, die uit de NRC, en wat we ervan vinden, was die van Jesper Verhoef, die vertelde hoe zijn vriendin, werkzaam bij een ICT-helpdesk op de vraag “who is your internet provider?” te horen kreeg: “Mijn vader”. 

Lees verder “Ik wilde over het kleine geluk schrijven (136)”

Weer een 9/11 overleefd (135)

“Tot nu gaat het goed, maar misschien slapen ze nog. Of kunnen ze hun gordeltje, koffertje, gasflesje of wat voor moois ze ook maar bedacht hebben niet vinden en lopen ze nu met een droge mond door hun huis te mopperen.” Dit schreef ik gisteren, op de vroege zondagmorgen. Ik ben altijd weer blij als we weer een 9/11 overleven. Dit was de vijftiende verjaardag. Ik bedoel maar. Op naar de volgende *knock on wood icoontje* Wij kunnen hier voorlopig de ikjes uit de NRC blijven bespreken en nog heel veel meer. Mooi toch?

Lees verder “Weer een 9/11 overleefd (135)”

Het was een mooie dag vandaag (134)

Ikjes, zie nrc.nl
Ikjes, zie nrc.nl

Onze reageerders, dat is inmiddels wijd en zijd bekend, oordelen hier elke dag over de ikjes uit de NRC en soms in hun enthousiasme in één moeite door over de ikjesauteurs (m/v). Die oordelen zijn soms niet mals. Maar ze zijn zelden persoonlijk of beledigend. Dat is wel zo fijn. Want ikjesauteurs schrijven niet expres slechte ikjes. Ze doen dat uit domheid, onbegrip of onvermogen, en daar kunnen ze niks aan doen. Erger zou het zijn als ze expres slechte ikjes zouden schrijven. Om ons te jennen. Maar daar zijn geen aanwijzingen voor. Luiheid lijkt soms wel voor te komen, maar dat zien we door de vingers. Want lui zijn we allemaal weleens.  Lees verder “Het was een mooie dag vandaag (134)”

Ik plas altijd naast de pot om blind te lijken (133)

Photo: Keihard plassen, A. Dapie herentoilet damestoilet Lanzarote
Photo: Keihard plassen, A. Dapie (c) 2010

De openbare toilettendiscussie van vorige week pruttelde nog even door. De vraag of je bij hoge nood het hok van de andere sekse mag induiken, hield nog heel wat reageerders bezig. “Nou ben ik geen dame”, zei Luvienna bijvoorbeeld, “maar ook ik had al een tijdje door dat je op zoek naar een openbaar toilet het beste eerst het invalidentoilet probeert. Kun je nog een dansje in maken, mocht die drang je na of voor de boodschap overvallen (…) In het enkele geval dat het invalidentoilet al rechtmatig gebruikt wordt, is het herentoilet een goede tweede optie. Met de blik op oneindig langs de in gebruik zijnde urinoirs naar een poepdoos lopen en hopen dat die niet net voor het officiële doel gebruikt is.”  Lees verder “Ik plas altijd naast de pot om blind te lijken (133)”