Tag: weekoverzicht

Een lekkere vette, dikke druipkaars (181)

Terugroeien en vooruitmarcheren op ikjes en actualiteit

Volop kinderikjes weer vorige week, waaronder die van Sjef Schmiermann (what is in a name) over zijn kleinzoon van vijf die het over “cockporn” in plaats van popcorn heeft. Waar hadden we die ook al weer eerder gehoord? Oh, dertig jaar geleden.

Maar Klare taal vond het een leuk ikje met de alhier “bekende toevoeging: se non è vero, è bene trovato” en dat is waar, dan is hij best te pruimen. Het glimlachje heeft immers best ergens op het moede gelaat geflakkerd. Pawi merkte berustend op: “Kinderfeestjes van weleer werden opgeluisterd door biggetje vangen, zeepkisten maken, koekhappen en ezeltje prik. Nu dus door film kijken en een obscene grootvader die er een ikje over bedenkt.”

171127cockeringroad

De volwassen Mopperkont kwam prompt met een herinnering aan de Cockering Road (in Kent) op de proppen, gelukkig zonder plaatje.

Lees verder “Een lekkere vette, dikke druipkaars (181)”

Advertentie

Je behelpen met een huurvarkentje (180)

Teruggrijpen en vooruithuppelen op ikjes en actualiteit

Het dochtertje van Mayke Ruemkes heeft slechts zeven volgers op haar YouTube-kanaal. “Dat valt nog wel mee. Jezus had er ook maar twaalf”, zegt een klasgenootje. Een lief ikje van een trotse moeder, vond Pawi. Een geestig ikje met “al die bijbelkennis” vond Klare taal (waarmee ze een tikkie overdreef, het ikje bevatte maar één bijbels feitje).

Zoals we weten is de AVVLB de Algemene Vergadering van het Verbond van Leuke Blogeigenaren.

Ik had weinig tijd voor het bijhouden van mijn blog vorige week, want ik was bezig met het uitwerken van het verslag met actiepunten en wat verder ter tafel kwam van de AVVLB, die ik een week eerder in Brussel had bezocht.

Zoals we weten is de AVVLB de Algemene Vergadering van het Verbond van Leuke Blogeigenaren. Het is een bont gezelschap van mensen van hier maar ook uit verre warme landen en uit Amerika. Ze praten over gemeenschappelijke uitdagingen. Ze wisselen tips en nieuwigheidjes uit. Ze vertellen anekdotes, eten deftig maar ook friet. En ze gaan meestal al tijdens het toetje zingen. Tot diep in de nacht. En je weet hoe dat gaat, dan komt de cognac op tafel. In het algemeen is de sfeer uitstekend en je leert er veel van. Lees verder “Je behelpen met een huurvarkentje (180)”

De Schrijvende Rechter zei een paar keer iets (177)

Vooruitblikken en teruglopen op ikjes en de actualiteit

Ikjes blijven aparte dingetjes. Het zijn piepkleine schetsjes, lezersanekdotes, en als ze goed opgeschreven zijn, met geen woord teveel en met een goeie pointe, dan zorgen ze voor een verwarmende glimlach. Temidden van het treurige nieuws van alledag.

Vaker echter krult de lip van de ikjesrecensent zich minachtend om. Dan betrof het een kinderikje, een ikje over een demente ouder of patiënt, iets actueels dat er bij de haren bijgesleept werd en had het dingetje een clou die je al in de krant van gisteren zag aankomen. We hadden ze weer allemaal, de afgelopen twee weken, zowel goed als slecht. Hier komen er een paar en wat onze lezers ervan vonden. Want in de NRC kunnen ze hun ei nog altijd niet kwijt.

Duurt niet lang meer en de treinen rijden waarheen de machinist zin heeft.

Er was een ikje over de NS welker conducteur vanuit de luidspreker zei: „Wegens een defecte trein bij Amsterdam Sloterdijk komen wij aan met een vertraging van … o nee! dat mag ik niet zeggen … komen wij 22 minuten later aan dan gepland.” En de hele trein zat te schuddebuiken, volgens Reinder Storm. Mag en kan, maar het is natuurlijk een teken aan de wand als je personeel je instructies publiekelijk belachelijk maakt. Duurt niet lang meer en de treinen rijden waarheen de machinist die dag zin heeft. Lees verder “De Schrijvende Rechter zei een paar keer iets (177)”

Bent u te vertrouwen? (176)

Vooruitblikken en teruglopen op ikjes en de actualiteit

Hier is dan weer het nieuwe intro. Handig, want – in de woorden van Ad Hok – dan hoef je niet zo lang naar de nieuwste reactie van het oude te scrollen. Zo’n nieuw weekoverzicht is ook handig om te voorkomen dat andere kapers in plaats van je plantjes water te geven ze proberen met wortel en al uit de grond te trekken. En het is een traditie geworden. Vandaar dus. Reden genoeg voor weer zo’n nieuw intro. Geniet ervan. Met mate. Er zijn nog andere dingen die je ook lezen kunt. En lezen moet om hier mee te kunnen praten.

Er waren behoorlijk wat ikjes vorige week en ook reacties daar dan weer op. En wat off topic discussies naar aanleiding van de actualiteit. Eigenlijk stof genoeg voor een keilang intro, maar ik houd het kort vandaag. Gekke Henkie woont hier niet.

Benno Verburgt schreef over zijn zoontje van 2 die op de vraag hoe het met opa en oma ging antwoordde: “Ze zijn er nog.” Mopperkont: “Zoontje van twee had vast niet in de gaten dat hij onbedoeld grappig was, maar dat heb je vaker bij kinder-ikjes.” Lees verder “Bent u te vertrouwen? (176)”

Hoe zou ik geheten hebben als ik transgender was? (175)

Vooruitblikken en teruglopen op ikjes en actualiteit

Vermoeid en natgeregend kwam Meinoud Hehenkamp een paar weken geleden thuis. In de huiskamer bouwden de kinderen een hut. Ze gaf “beiden natte kussen” en zuchtte: „Ik ga me verkleden.” De jongste begon te stralen. „Als wat?” vroeg hij.

Leuk toch? Ja, dat zijn ikjes die we willen lezen. Ik wel tenminste.

Het valt op dat de NRC-lezers best grappige of ontroerende “lezersanekdotes‘ insturen, maar dat ze man man man vaak krenentommend slecht opgeschreven worden. En de redaktie corrigeert niet of is al even slecht van taal.

Gelukkig staat het deskundige ikjesforum alhier paraat, gepokt en gemazeld in het ikjesbespreken als ze zijn. Onze sterschrijfster, Pawi, gaf bijvoorbeeld het constructief commentaar: “Ik geef ze beiden natte kussen” zou ik vervangen door “Ik geef ze allebei een zoen”. En de zucht zou ze weglaten. Ik ook. En iedereen eigenlijk. Maar ja, het stond al in de krant. Zucht.

Lees verder “Hoe zou ik geheten hebben als ik transgender was? (175)”

Heb je nix te zeggen? Doe het dan hier (174)

Vooruitblikken en teruglopen op ikjes en actualiteit

We lazen vorige week in de NRC een enerverend ikje, geschreven door Dick te Boekhorst. Het ging over zijn vrouw. Die “knijpt meteen in de remmen” als een paar kwajongens van vijftien jaar een opmerking over haar fietsgedrag maken. En dan gaat ze die jongens iets “toebijten”. Man man man wat zen kun je toch zijn als je wat ouder wordt. Not dus. Zal wel in Amsterdam gebeurd zijn.

De COUS – de educatieve zusterorganisatie die hier sinds kort instructievideo’s deelt – plaatste er een vlog bij waarin een jong, sympathiek meisje je leert hoe je zen kunt blijven. Maar het viel niet bij iedereen in de smaak.

“Dat hoofd…..dat hoofd….-bareuh-“

“Dat hoofd…..dat hoofd….-bareuh-“, drukte De Schrijvende Rechter (DSR) zich kernachtig uit. “Wat een drukke egotripper met zelfingenomen prietpraat” vond Klare taal. “Hoe kun je daar in godsnaam (11 minuten lang) naar luisteren?” vroeg Ad Hok zich af. En Lummel wist “een mooi motto voor een vlog: heb je nix te zeggen? Doe het dan hier!”

Lees verder “Heb je nix te zeggen? Doe het dan hier (174)”

Niet geschreven tijdens Zomergasten (173)

Vooruitblikken en teruglopen op ikjes en actualiteit

De vorige week gelanceerde VVU COUS is de “Community Open University Site”. Met Van Vuren ervoor. Je krijgt behoorlijk educatieve trainings- en instructievideo’s te zien over uiteenlopende onderwerpen die via het open ikjes crowd proces door het NRC-lezend volk worden aangekaart. Dus gegarandeerd maatschappijrelevant en keiparticipatief. Elke dag gratis en voor niks een nieuwe. Leermomentjes, kritiek en bijval kan in real time met de medestudenten worden uitgewisseld, zonder tussenkomst van de leraar, lerares of videoproducent(e). De eerste volle week zit erop en de resultaten liegen er niet om.

Klare taal, één van de early adopters, legde het vorige week voor de nieuwkomers als volgt uit: “Cous is de afkorting van een zeer sjieke definitie van dit blog, de baas ervan en zijn reageerders. We krijgen nl bij elk ikje een soort filmische uitleg op (volks) academisch niveau wel te verstaan zodat ons brein geprikkeld wordt en dieper tot de materie doordringt.” Lees verder “Niet geschreven tijdens Zomergasten (173)”

Ik ben een dik mannetje (171)

Vooruitblikken en teruglopen op ikjes en actualiteit

Het hoogtepunt van de vorige week, laat ik er maar meteen mee van start gaan, was de jaarlijkse reageerdersbarbecue, ditmaal gehouden in Utrecht of all places. Deze lokatie, uitgekozen door Heer Rozenwater, weerhield naar schatting een fiks aantal reageerders om mee te doen. “Utrecht? De man is mesjokke. Ik lees er dan wel over in het intro of wellicht in een eigen draad.” zei Mark (aka TimmerArk) er bijvoorbeeld van. En dat klopt.

Maar ook bij Kraantje Lek aan het Overveense duin of op de Pier in Scheveningen hadden we deze reageerder waarschijnlijk niet mogen begroeten. “Iedereen kent elkaar al behalve ik” zei het arme ikje immers, “en ik ben momenteel maatschappelijk het minst geslaagd van jullie, en ten aanzien van mijzelf. Ik ben een dik mannetje dat nog nauwelijks iets aanpast behalve mijn crematoriumpak, welk misschien toepasselijk is.”

Lees verder “Ik ben een dik mannetje (171)”

Bierenkool, Banaan en Peer (168)

Vooruitblikken en teruglopen op ikjes en actualiteit

Wouter de Vreeze beschreef vorige week in de NRC hoe hij met zijn zoontje van acht door Amsterdam fietst en hem aanspoort als het joch bij het beklimmen van een brug bijna stil valt. Vlak achter een oudere dame, die duidelijk ook moeite heeft de brug op te komen roept hij „Doortrappen!” tegen het kind. „Excuses, ik heb het wat zwaar”, antwoordt de dame.

Da’s het mooie van die ikjesrubriek van de NRC. De lach, en soms de traan, ligt voor het oprapen. Meestal ergens in Amsterdam, als je er maar oog voor hebt en als je het maar afdrukt en je je krant niet exclusief voor je professionele journalisten reserveert. Goed bezig, die NRC.

Tranen biggelen over de wangen van iedereen die zich daarvoor openstelt

Ook Jinek heeft dit begrepen. Zij had vorige week items over een meisje dat een viool in de trein had laten liggen en over een man die van vissen hield. Mooi. En de “Beste Zangers” van Jantje Smits zat zaterdagavond ook al vol met populaire meedeiners in een volks jasje. Wat kan die Tania prachtig zingen, en die Anita! Tranen biggelen over de wangen van iedereen die zich daarvoor openstelt. Maar daar hebben we het niet over. Dit intro gaat niet in de voetsporen van Beerekamp treden, TV kijken doen jullie zelf maar, dit intro gaat over de ikjes, en wat onze reageerders zoal hebben meegemaakt.

Lees verder “Bierenkool, Banaan en Peer (168)”

Weinig eten, vitamientjes niet vergeten (167)

Vooruitblikken en teruglopen op ikjes en actualiteit

We hebben het allemaal weleens gehad. Je zwaait naar iemand. Naar je moeder, je meisje of vriendje of deze of gene. En ineens gaan andere onbekende mensen een potje staan terug te zwaaien. Per ongeluk omdat ze denken dat jij naar hen zwaaide. Of uit ballorigheid. Wat een gezelligheid is het vaak op straat. Dat vond Frankje Couprie ook en ze stuurde er een stukje over naar de krant. De dienstdoende ikjesredacteur van de NRC, want over die krant hebben we het, plaatste het als “ikje” onder de treffende titel “zwaai”. Onze lezers gingen er spontaan ook van zwaaien. Het was zeker een dag lang echt berengezellig op de site. Nog berengezelliger dan het altijd al is.

Hij zat regelmatig op de pot en ging op een gegeven moment pannenkoeken eten

En dat terwijl onze meesterreageerder en topauteur Mark, die sinds kort ook de beheerder van het verrassende lifestyle blog “tramlijnacht” is, qua gezondheid niet zijn makkelijkste week had. Hij zat regelmatig op de pot, en hij ging ook op een gegeven moment pannenkoeken eten. Dit laatste is naar eigen zeggen in zijn positie “een vorm van euthanasie”. Later in de week kwam hij met het nieuws dat hij – ondanks dat hij zichzelf geen dikkerdje vindt – in aanmerking komt voor “een maagbandverwijdering of zoiets.” Echt heel erg goed opgelet bij die dokter had hij niet. Lees verder “Weinig eten, vitamientjes niet vergeten (167)”

%d bloggers liken dit: